KURUTULMUŞ KELEBEKLER | IRINA ANDREEVA

 İyiliğin kötülükle, masumiyetin günahla, insanın insanla verdiği savaşın hüzünlü ve kırık öyküsü...

Gürcistan'daki savaşta ailesini, evini ve geçmişini yitiren iki genç kız Ruso ve Makvala. Herşey okulun düzenlediği bir etkinlikle evlerinden ayrılan bu ikilinin o sırada memleketlerinde çıkan savaş sonrasında geriye döndüklerinde ailelerini kaybettiklerini öğrenmeleriyle başlar. Uçurumun kenarında hayatta kalabilmek için verilen bir savaştır onlarınki..

Ruso, ailesinin onun gerçek ailesi olmadığını öğrendiğinde ailesini suçlayıp yanlarından ayrılmıştır. Ama sonrasında yaşadıkları ona yanlış yaptığını düşünmesine sebep olacaktır. Genç kızın her yaşadığı olay, ona acıdan başka birşey getirmemektedir. Ruso'yu yaşadıklarına rağmen ayakta tutan ise annesinin ona verdiği kurutulmuş kelebekler tablosudur.

Makvala ise annesinin saf bir kadın olmasından ve babasının bunu kullanmasından nefret ederek büyümüştür. Entrikalı bir kız olmakla birlikte o da kendince bir hayatta kalma savaşı verecektir. Duygularla maddelerin iç içe geçtiği, arada kaldığı zamanlar yaşayacaktır.

Makvala, Ruso'nun en iyi arkadaşıdır. Ancak Ruso'nun annesi bu arkadaşlıktan çok hoşlanmamakla birlikte kızını dikkatli olması noktasında uyarmaktadır. Zaman zaman annesine bu konuda da hak vermek zorunda kalmıştır Ruso.

Ruso'nun talihsizlik peşini bırakmaz. İşlemediği bir cinayetin onun üzerine kalmasıyla masum olduğuna kimseyi inandıramadan hapishaneye girer ve on iki yıl ceza alır. Burada da zulüm peşini bırakmaz. Oradaki hayata ancak dört ay dayanabilir. Bir okulda başlayan hayatı hapishanede son bulur. Aradan geçen zaman zarfında masum olduğu anlaşılsa da artık Ruso için çok geçtir.

Yazarın dili akıcı, sizi yormadan okutan cinsten. Kurgusu da güzel. Üzerinde düşündüren bölümler olmakla birlikte daha farklı devam ettirebilirdi dediğim noktalar da mevcut. Tabii yazar farklı bir pencereden bakıyor netice itibariyle. Ben okunabilir bir kitap olduğunu düşünüyorum. Sizlere de keyifli okumalar dilerim :)

Gelelim yazardan esintilere:

Kader doğmak ve ölmektir Hepsi bu kadar! Şanssa kaderin kalbidir.

Biz böyle olsun istemedik, onları hapsetmek kullanmak değildi amacımız. Biz onların zarifliğine kapıldık çevremizde uçsunlar, güzelliklerini görelim istedik. Ama bunu yaparken onların özgürlüğünü aldığımızı fark edemedik. Şimdi endişemiz daha büyük. Çünkü iyi biliyoruz ki sert rüzgara dayanamaz kelebekler. Bıraksınlar da avuçlarımızla onlara sığınak olalım.

Şimdilik benden bu kadar. Bir başka kitap yolculuğunda görüşmek dileğiyle...