10 Nisan 2025 Perşembe

BEN DAHA BÜYÜMEDİM


Dün gece annem öpüp yatırdı beni yatağıma
Ninniler söyledi baş ucumda
Sonu mutlu biten masallar anlattı bana
Beş yaşındaydım dinlerken
Sabah oldu kalkamadım yatağımdan
Beş yaşında ayrıldım dünyadan
Bir gürültü koptu tepemizde
Çığlıklar yükseldi gökyüzüne
Saçlarım tutuştu, yüzüm kavruldu 
Sesim çıkmaz oldu yandıkça
Yangınım ulaştı arşa
Ortalık mahşer yeri
Kan götürmüş gövdeyi
Beş seneyi bir saatte tüketti
Ben daha okula gidemedim ki
Babamın aldığı oyuncak bebekle geçirmedim ki vaktimi
Siz her gün büyürken ben büyümedim ki
Ki ler hiç bitmez ki
Ben bugün sustum
Çünkü beş yaşında vuruldum
Ama siz susmayın
Çünkü çocuklar uyurken susulur ölürken değil
Ben daha büyümedim ki...


4 yorum:

  1. Çocuklar doğarken ağlar. Yeni bir dünyaya ayak basınca başına gelecekleri bilmeden, içgüdüsel bir refleks olarak.
    Ya biz neden ağlarız hüngür hüngür? Çocukluğunu yaşayamadan kaybettiklerimize...?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keşke sadece doğarken ağlasa çocuklar... Çocukluğunu yaşayamadan yitirdiklerimize çok canım yanıyor...

      Sil
  2. poff çok vurucu yazmışsın.

    YanıtlaSil