ABBAS YOLCU

Yolcudur Abbas
Bağlasan durmaz
Gönlüm uzun süre bir yeri mesken tutmaz
Kuş misali konar göçer alemde
Her yolculukta bulur kendinden bir parça.
Bazen dar sokaklarda, omuz omuza vermiş evlerin arasında dolaşırken birlik olmanın omuz omuza vermenin sahnelerine şahit olur.

Bazen ormanlık bir alanda yürürken bütün ağaçların kardeşlik türküsüne eşlik eder.

Sırt çantasındaki yol azığı, bir dilim sevgi, bir parça umut olur çoğu kez. Bir de bir şişe soğuk su olur yanında. Karşılaştığı olumsuz durumlardan sonra bir bardak su içme niyetiyle.

Gözyaşlarını denize bırakırken Abbas, şahidi sadece martılar olurdu. Ankara kalesinin arka sokaklarını arşınlarken taşlara bırakırdı anılarını. Ya da Üsküdar'dan Kız Kulesi'ne uzanırken hayallere dalıp giderdi. Ve bir yerlerde bir yolcu Abbas, kaybolup giderdi.

Yine sırtımda çantam, içinde azıklarım. Adım Abbas ve ben yine yollardayım. Peşime takılmak isteyen varsa ben buradayım..