BİR PAKET SEVGİ

Ağaçların gelin gibi süslendiği, doğanın en güzel renklere büründüğü, yeşilin her yeri kuşattığı bir bahar günüydü. Rengarenk çiçekler, cıvıldaşan kuşlar, yemyeşil ağaçlar insanı mutlu etmeye yetiyordu.

Nesrin de çayırlardan topladığı papatyalardan taç yapmıştı. Bu tacı akşam işten gelecek olan gönlünün kralı babasının başına takacaktı. Heyecanla annesinin yanına gitti.

- Anneciğim, babam hediyemi beğenir mi? diye sordu.

- Aaa... Neden beğenmesin? Elinin emeğiyle hazırlanmış bir taç bu. Çok güzel olmuş. Baban mutlaka beğenir. Sadece babana değil, arkadaşlarımıza, komşularımıza, dostlarımıza da ufak tefek hediyeler vererek onları da mutlu edebiliriz, değil mi kızım?

- Evet anneciğim çok haklısın. Ben de yarın sıra arkadaşım Sevgi'ye bir hediye hazırlayıp vereceğim. O da mutlu olsun. O mutlu olunca ben de çok mutlu olurum.

- İnsan başkalarını mutlu ettiği zaman mutlu olur kızım. Eğer sadece kendimizi düşünürsek hata etmiş oluruz. Arkadaşına hediye hazırlaman çok güzel. Eminim o da çok sevinecektir. Tıpkı babanın akşam sevineceği gibi.

Akşam işten eve gelen babasını karşılayan Nesrin babasına sarılıp öptükten sonra;

- Sana bir sürprizim var, babacığım, dedi. Babası da;

- Ne sürprizi bu? Çok merak ettim. Neymiş sürprizin bakayım? dedi.

Nesrin odasına gitti. Sonra da elinde papatyadan yaptığı taçla geri geldi. Bu tacı evimizin kralı babama hediye etmek istiyorum diyerek babasının başına tacı taktı. Hepsi birden gülüşmeye başladı. Babası da ona sarılıp alnından öptü.

- Bunu sen mi yaptın? Çok güzel olmuş.. deyince Nesrin başını salladı.

Babası tatlı kızına teşekkür etti;

- Hayatımda aldığım en güzel hediyelerden biriydi, dedi. Nesrin de babasını mutlu ettiği için çok mutlu olmuştu.

Sonra arkadaşının hediyesini hazırlamak için anne ve babasından izin isteyip odasına çekildi. Sevgi'nin almak istediği bir kitap vardı. Nesrin bunu bildiği için o kitabı satın almıştı. Kitabı çok güzel bir şekilde paketledi. Üzerine sevgi, dostluk mesajı veren sözler yazdı. Her şey hazırdı. Hediyeyi vermek için sabırsızlanıyordu. Ertesi gün arkadaşı Sevgi'nin yanına gitti. Biraz sohbet ettiler. Sonra Nesrin çantasından çıkardığı hediye paketini arkadaşına uzattı. Sevgi çok şaşırdı.

- Bu nedir, Nesrin? diye sordu.

- Hediyeee..

- İyi ama bayram değil seyran değil, ne hediyesi bu?

- Sana hediye vermek geldi içimden. Bunun  için özel bir güne gerek yok ki. Umarım hediyeni beğenirsin.. diye ekledi.

Sevgi gülümseyip arkadaşına teşekkür etti. Sonra da hediye paketini açmaya başladı. İçinden almayı çok istediği kitap çıkınca hem çok şaşırdı hem de çok sevindi. Arkadaşının çok ince düşünceli olduğunu farketmiş, çok duygulanmıştı.

Nesrin'e sımsıkı sarıldı. İkisinin de yüzüne mutlu olmanın ve mutlu etmenin yansıması olan kocaman birer tebessüm yayıldı..

Gökten üç elma düşmüş: Biri bu hikayeyi yazanın, biri okuyanın, biri de Nesrin'in başına. Afiyet olsun...

---
Bu hikayeyi bugünün anısına önce minik kızım Nesrin'e sonra da tüm çocuklara armağan ediyorum. Tabii içindeki çocuğu öldürmeyenlere de  :)