16 Ocak 2018 Salı

KARA TREN

Her vagonunda farklı hayatlar taşıyan, türkülere konu olmuş bir kara tren. Ve bir umutla vedalaşılmış boynu bükük bir istasyon. Yarınları yitirmemek için bugünü yitiren yürekler ve umuda sallanan eller..

Kara tren dumanını savurarak dar geçitlerden geçerken ardında aşılmaz denen koca dağları bırakıyordu. Sarp kayalıkların arasında kaya gibi taşlaşmış yüreklerin ortasından kopup binmişti trene genç bir yürek. Peşinden gelen kan davalısına inat kan dökmemek için düşmüştü yollara. Hayalleri vardı. Bir de hayallerine kurşun sıkılmasın diye giydiği çelik yeleği. Yeleği mi çeliktendi acaba yoksa yüreği mi?

Bir başka vagonda yeşil gözlerini cama dayamış küçük bir kız çocuğu. Elinde bezden bebeği. Yanında yorgunluktan mecali kalmamış bir anne, otuz beşinde elleri nasır, saçları aklar bağlamış bir baba. Ekmek parası derdiyle çökmüş omuzlar. Yeni bir iş umuduyla köyünden ayrı düşmenin hüznü yüreğinde. Her şey yeşil gözlerini cama dayayıp hayallerini seyreden küçük kız için der gibi bakıyor babanın gözleri..

Vagonlar arası yolculuğum devam ederken birine takılıyor gözlerim. Üç arkadaş ellerinde gitarları bağdaş kurmuşlar yere. Vagondan dışarı hafiften duyulan Hasretinle Yandı Gönlüm'ü söylüyorlar. Kim bilir neyin hasretiyle düşmüşler yola. Sonra bir ara şarkıya eşlik ettiğimi fark ediyorum. Sanırım herkesin hasret çektiği bir şeyler var diyorum kendi kendime. Hem de yollara düşülecek kadar..

Bir öndeki vagona doğru ilerlerken dillerini bilmediğim ama bakışlarındaki ürkeklikten çok şeyler anlayabildiğim bir aileye rastlıyorum. Cebimdeki çikolatayı ailenin en küçüğüne vermek istiyorum ama o kadar ürkek ki çocuk, kaçıyor yanımdan. Ailenin genciyle iletişim kurmayı başarıyorum sonunda. Tabii ortak dil İngilizce sayesinde. Sınırdan kaçmışlar. Buldukları ilk trene kaçak binmişler. Zaten yanlarında küçük tahta valizlerinden başka bir şey de yok. Nereye gidiyorsunuz peki diyorum. Bilmiyor ki! Bir tek geldiği yeri biliyor ama gideceği yer meçhul. Umut dünyası işte. Gözyaşlarını geride bırakıp yeni bir hayata doğru yol alıyorlar sessizce..

Bir başka vagonda ise gelinliği ve damatlığıyla oturan, ilk baharlarını yaşayan bir çiftle karşılaşıyorum. Yüzlerinde güller açıyor. Anı olsun diye trenle balayına gidiyorlarmış diğer vagonlardakilerin anılarından habersiz. Mutluluklar dileyip ayrılıyorum yanlarından..

Her vagon ayrı bir dünya diye diye tam makinistin yanına varıyordum ki tren durdu. İstasyona gelmişiz. Benim inmem gerek. Size iyi yolculuklar...

39 yorum:

  1. Bir vavv demek istiyorum çok güzeldi gerçekten.. okurken insanın içini hüzünlere güzel anılarla götürdü beni... ne kadar güzel dile getirmişsin tüm kelimeleri yüreğine emeğine sağlık canım benim sevgiler 😊

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel düşünceleriniz için teşekkür ederim. Sevgiler benden size olsun.:)

      Sil
  2. Yine güzel bir hikaye. Binmek isterdim ama nasip olmadi :) ellerine saglik

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler... Belki ilerleyen zamanlarda kısmet olur.:)

      Sil
  3. Kara tren gelmez ola, düdüğünü çalmaz ola..hiç unutmadım o güzel türküyü ta çocukluğumdan kalan..eline sağlık, ne güzel yazmışsın.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sayenizde o türküyü de dinledim. Çok teşekkür ederim.:)

      Sil
  4. Ne garip, tren hızla akarken raylarda vagonlardaki hayatlar dondurulmuş gibi hissettim ta ki inecekleri istasyona gelinceye kadar. Bundan nefis bir senaryo çıkar.. harikaydı, elinize sağlık. 👍 ❤

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Böyle hissettirebildiysem ne mutlu bana. Çok teşekkür ederim.:)

      Sil
  5. ayyyy duygulu bu olmuş. kars treni varmış ya. istanbuldan galbağ. çok güzelmiş yaa. gitmek lazım :) şarkısı da güzel kara trenin. fikret kızılok di maaa :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet gitmek lazım gerçekten. Şarkısı da kendisi de ayrı güzel.:)

      Sil
  6. Çok güzeldi. Trenler -her ne kadar ilgi kaybediyor olsa da- hayatımızın en önemli motiflerinden.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Aslında arada tren yolculuğu yapıp bu güzelliği devam ettirmek gerek...

      Sil
  7. Uzun tren yolculuğu hiç yapmadım ben ama bir gün Doğu Ekspresi'ni denemek istiyorum :)) Hikayeniz trende ben de varmışım gibi hissettirdi :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Onu ben de istiyorum. :) Öyle hissettirebildiysem ne mutlu bana.:)

      Sil
  8. Bir an vagonlar arasında dolaşan benmişim gibi hissettim. İsmini okur okumaz 'Kara tren gecikir belki hiç gelmez diye mırıldanmaya başladım :) Emeğinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bunu hissettirebildiğime sevindim. Yazıyı bitirince ben de aynı şarkıyı söylemiştim. Teşekkür ederim.:)

      Sil
  9. Ne güzel bir deneme olmuş. Aynı tren aynı yaşam savaşı ama farklı hikayeler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Bazen aynı evin içinden bile farklı hikayeler çıkabiliyor.:)

      Sil
  10. aklıma kara tren türküsü geldi ya :D

    YanıtlaSil
  11. Qatar səyahətlərini sevirəm. Pəncərədən baxdığın zaman geridə qalanlar üçün üzülürsən bəzən amma bilirsən ki itirdiklərin vaqonun çatdığı yerdə sənə yenilərini gətirəcək daha ümid dolu xoşbəxtliklər. Əllərinizə sağlıq çox gözəl yazmısınız qara vaqonu

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tren yolculuklarını ben de severim. Yitirdiğimizi sandığımız şeyler için üzülsek de dönüşümüz muhteşem olacak diye umut ediyoruz. Çok teşekkür ederim.:)

      Sil
  12. Eskişehir'de okurken Ankara'ya bolca kara trenle gelmişliğim vardır.Şimdi hızlı trenler çıktı tabi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kara trenlerin ayrı bir güzelliği var sanki. Hızlı trenlerde çağa ayak uydurmaya çalışıyor.:)

      Sil
  13. süper okurken o tren vagonlarında sizle birlikte gezdim her biriyle tanışıp göz göze geldim çok güzel bir yazı

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sizi gezdirebildiğime sevindim. Çok teşekkür ederim.:)

      Sil
  14. Fazlasıyla hayatın içinden güzel bir deneme olmuş.

    YanıtlaSil
  15. Yine çok güzel yazmışsın canım. Kara trenler hep ilgimi çekmiltir ama bir türlü binmek kısmet olmadı..
    Yüreğine sağlık 😘

    YanıtlaSil
  16. Bu blog başka bir siteniz sanırım fakat ben çok beğendim :D Kaleminize sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynı aslında, sadece temasal değişiklik olmuştu. Teşekkür ederim.:)

      Sil
  17. Ah o kara tren! hüzünle birlikte umutları da taşırlar oradan oraya. Ama bir umuttur her zaman gelişi, ya sevgiliyi, ya ananın askerini; onlarca, yüzlerce yürek taşırlar hiç dur durak bilmeden.

    YanıtlaSil
  18. Hiç trene binmedim ama binmek isterim :) Kaleminize sağlık , çoook güzel yazıyorsunuz ya 💙

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu deneyimi yaşamanızı isterim.
      Çok teşekkür ederim güzel düşünceleriniz için.:)

      Sil
  19. Trenle dünyayı dolaşabilirim. Yazıyı okurken tren anılarım canlandı gözümde. Teşekkürler. Çok güzel bir yazı olmuş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tren seyahatlerinin ayrı bir güzelliği var. Çok teşekkür ederim.:)

      Sil