Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır. Peki hayallerin hiç hatırı olmaz mı? Onun hatırıysa kırk yıl değil bir ömürdür aslında..
(Saygın, sakin, güvence, çaresiz, sade)
Gülendam sokağı sakinlerinden Hulusi Bey kendi halinde yaşayan yetmişlik bir delikanlıdır. Eşi Müzeyyen Hanım ise saygın bir aileden geldiğini fırsat buldukça dile getiren, beni kimler istedi de gitmedim. Tek güvencesi üç kuruşluk emekli maaşı olan Tamburi Hulusi Bey'e vardım vara vara diyen biraz aksi gibi görünse de tonton bir yetmişlik genç kızdır.
Çocukluk fotoğrafınıza gülerek, gençliğinize ah çekerek, yaşlılığınıza herşeyi kabullenerek bakarsınız demiş adamın biri.
Fotoğraflarınız sizden sonra çok yaşamaz. Bunu bile bile geçmişin biricik belgesi gibi taşır durursunuz. Zaman onları sarartır, sizi değiştirir. "Hangi resmime baksam ben değilim" dersiniz bir gün.
Ve zaman sizi alır götürür dünyadan. Fotoğraflar, onlardan kalan gülümsemeler dünyanın küçük süsleri olarak gelir arkanızdan. Yaşamın tuzu, biberi gibi...
( Yıllar önce bir albümün kapağına not düşmüşüm bu yazıyı. Albüm karıştırırken görüp paylaşayım dedim.:)
(Ihlamur, Yolcu, Çocuk, Sayfa, Yağmur)
Dışarıda inceden inceye yağan yağmur damlaları nasıl heyecanla koşuyorlar toprağa kavuşmak için. Ya toprağa ne demeli? Kucağını açmış bekliyor vuslata erişebilmek için. Şemsiyeyle dolaşanlar bilmez onların aşk hikayesini. Eee şimdi yağmurda şemsiye açmayıp hasta mı olalım diyenleriniz olacaktır. Olmayın elbet. Ama usul usul seyredin bazen bir pencere kenarından bazense bir minik balkondan.
Parmak Ucu-Veda-Ruh-Sevilmek-Satır
