31 Ekim 2018 Çarşamba

SARI HÜZÜN TURUNCU HAZAN

 Renklerimiz değişti önce ya da gülüşlerimiz. Sarı hüzün demişler hazan için ya da turuncu yangın yeri. Ateş sadece düştüğü yeri yakmaz aslında. Bir kıvılcım her yeri kuşatır bir anda.

Gönlümüz yemyeşil baharken bir anda sararıp solmuyor mu hayatlar? Gök masmaviyken kurşuni griye dönmüyor mu? Hazanda biraz melankolik olmuyor mu akşamlar? Yağmur romantizm koksa da her zaman ıslatmıyor ki insanı. Ve seven sevdiğine sevdiğini fısıldamıyor ki her an..

28 Ekim 2018 Pazar

MİM: DÜNÜN HİKAYESİ | DOĞUM GÜNÜ PARTİSİ

 Nesrin artık her geçen gün büyüyordu. Büyüdükçe de kendine yeni isimler buluyordu. Pamuk prenses gibi..  Onun büyüdüğüne şahitlik etmek çok güzeldi. O şahitliklerden biri de bugündü. Bugün Nesrin'in doğum günüydü.

Akşamdan başlamıştı onun telaşı. "Ne zaman sabah olacak, doğum günüm ne zaman başlayacak?" diye tutturmuştu. Sabah olduğundaysa kutlamanın akşam olacağını öğrenince bu sefer de "Ne zaman akşam olacak?" diye söylenmeye başladı..

18 Ekim 2018 Perşembe

KÜÇÜCÜK DÜKKANDA KOCAMAN YÜREKLER

 Ara sokakların birinde küçük bir lokanta. Ve Karadeniz'in şirin şivesiyle kapıda karşılayan yaşlı bir çift. Fadimeyle Temel besbelli. Rize'nin yaylalarından İstanbul'un sokak aralarına uzanan bir öykü onlarınkisi.

Masalara itinayla serilmiş Karadeniz yöresine özgü kumaşlardan örtüler, duvarda ayran yapmayı bekleyen yayık... Menüde kara lahana dolması, kara lahana çorbası, hamsi tava, çömlekte tereyağlı kuru fasulye. Bir de üstüne tatlı niyetine pepeçura…

12 Ekim 2018 Cuma

MOMO | MICHAEL ENDE

 Momo, karşısındakileri aptal insanların bile aklına parlak düşünceler getirecek şekilde dinlerdi. Momo'nun yanında oynanan oyunlar başka hiçbir yerde oynanamazdı.

Yaşanılan gün içinde çok büyük bir sır vardır; bu büyük sır, zamandır.

Onu ölçmek için saatler ve takvimler yapılmıştır; ama bunlar hiçbir şey ifade etmez. Herkes çok iyi bilir ki bazen bir saatlik süre insana ömür kadar uzun gelirken, bazen de göz açıp kapayıncaya kadar geçip gider. Çünkü zaman yaşamın kendisidir ve yaşamın yeri yürektir..

1 Ekim 2018 Pazartesi

ADEM İLE HAVVA

 Her sabah beyaz badanalı evinin kapısından mahalleliyi selamlardı deniz mavisi gözleriyle Adem Amca. Bir de Havvası vardı tabii Adem Amca'nın. Aynı yastıkta kırk yıl kocamışlardı ikisi. Bir elmanın iki yarısı gibi..

Taa Plevne'den göçüp gelmişlerdi bu küçücük köye. Beraberinde anılarını da getirmişlerdi. Başlarını sokacakları bir evleri, komşularla paylaştıkları meyve bahçeleri vardı. Bir de kırk yıllık yastıkları ve bir fincana sığdırılmış kırk yıllık hatırları..