ÇOCUK KALBİ

Bir düş gizledim pencereme

Gökyüzü mavi ve huzurlu

Korkuluklarına tırmanmış umudun ta kendisi

Kalp atışları biraz endişeli

Savurmuş bir o yandan bir bu yana kendini

KAHVE

Köpük köpük umut, ağzından bal damlayana ne hoş yakışırdı. Hele o köpükler birer birer paylaştırılınca ne çok çoğalırdı. 

Ağzının tadını bozmayacak güzellikte sözler söylenir, hayatlar tersine çevrilirdi. Bazen duymak istediklerimizi duyar bazense istemediklerimize kulak tıkardık.

Sohbetine doyum olmaz, hatrından sual olunmazdı. Kim ki bu dediğinizi duyar gibiyim. Kırk yıllık hatır dostu, efkar dağıtıcı, yorgunluk giderici, kalbe şifa bol köpüklü Türk kahvesinden başkası değildi bizimkisi.

ÇORAP CANAVARI

Beni küçük dokunuşlarla yakalardı hep. Yumuşacık elleriyle sarıp sarmalar, sıcaklığıyla mest ederdi. 

VİŞNELİ TURTA

l

Bu sabah her sabah olduğu gibi sıradan bir sabahtı. Günün ilk ışıklarıyla uyanmış şu badem gözlerim etrafı kolaçan edip mutfağın yolunu tuttu. Parmak uçlarında yürürken gıcırdayan tahta döşemelerin sesinden ev ahalisi uyanacak diye kalp atışlarım hızlandı. Az daha hızlanırsa yan komşunun oturma odasından duyulacak hale gelebilirdi.

PENCERE

Küçük tahta kulübenin ölgün ışığında buldum hayatın ta kendisini... Yaşanmışlıklara inat yaşayamadıklarımızı bekledim. Bekledim bülbülün ötüşünde gülün hüznünü görebilmeyi. Gördüğümdeyse dileklerin en güzelini dileyip ayrıldım penceremden.

YOLLAR

Elimde gitarım 

Tellerinde ise yalnızlığım

Bir gölgenin peşinde can kırıklarım

Kahve telvesine yapışmış yorgunluklarım

Ve yine yollardayım

İçimde dinmeyen fırtınalarım

Yakılmamış ağıtlarım var

Bahçemdeyse hazanlarım, baharlarım

Gönülyüzümde ebemkuşağım

Ve yine yollardayım...

ERİK ÇİÇEĞİ

 Hava alabildiğince mavi.. Uçsuz bucaksız mavinin tadını çıkaran bir kaç deli güvercin. Yürekleri pır pır ederken nereye konacaklarını bilememenin telaşı içindeler. Tatlı bir telaş onlarınkisi..

Az ileride iki kelebek dans ederken tekrar tırtıla dönüşemeyeceklerinin farkındalar. Kozanın içinde sabırla beklemenin mükafatıdır kelebek olmak. Onlar da bunun güzelliğini dans ederek çıkarıyorlar..

KAYAN YILDIZLAR

 Gecenin bir yarısı. Takvimlerden şubat soğuğu. Üzerimizde ölüm uykusu. Toza toprağa karışmış hayaller... Sessizliğe bürünmüş saatler. O saatlerin içinde yüreklerden dökülen imdat çığlıkları. Gönülleri dağladı. Uzatılan her el, kurtarıcısını bulmuş gibi umutlu. Hava ise soğuk ve bulutlu..

DUMAN

 Bal köpüğü gözlerini dikmiş pencereden öylece bakıyordu. Başını ara ara sallayıp etrafı seyrediyordu. Gözlerinde biraz hüzün, biraz kırgınlık vardı.

Ne kaçıp kurtulacak cesareti ne de kalıp savaşacak gücü vardı. Öylece, kaderime razıyım dercesine bekliyordu pencere kenarında. Arada yan taraftaki sakız sardunyaların ebruli renklerine bakıyor. Nasıl bu kadar neşeli kalabildiklerine şaşıyordu..

GÜLNİHAL

 Kerpiçten evin işlemeli penceresinden göründü ay parçası yüzü... Yanaklarının pembeliği yansımıştı günün ilk ışıklarına. Su yeşili gözleriyle etrafı süzerken içeriden annesinin seslenmesiyle kendine geldi Gülnihal.

Hemen pencereyi kapattı. Tül perdeyi hafifçe örttü. İçeri girdi biraz mahcup bir edayla. Annesi akşama misafirlerin geleceğini, hazırlık için kahvaltıdan sonra kendisine yardım etmesi gerektiğini söyledi. Hiçbir şey söylemeden usulca başını sallayıp onayladı annesini.