CİĞERCİ RECO

 Semt pazarının birinde, küçücük bir camekândan oluşan seyyar dükkanında arnavut ciğeri satarak evine ekmek götüren bir güzel insandır Recep Amca, nâm-ı diğer Ciğerci Reco.. Arabasını tıngır mıngır pazarın içinde gezdirirken buram buram ciğer kokusu tezgahları doldurur. Gel de yeme şimdi, değil mi?  Yeni kavrulmuş mis gibi ciğer ve küp patates kızartması, çıtır çıtır taze ekmeğin arasına itinayla yerleştirilirken yaklaşmadan duramaz insan tezgâha..

ARAPSAÇI

 Çok kıymetli edebi bir arşivi olan değerli bir yakınımın bir şiirini paylaşıyorum. Bugüne kadar kimseyle paylaşmadığı eserlerinin arasından bu şiirini hoş bir sohbet esnasında uzun ikna uğraşlarımız sonucu bizimle paylaşmıştı. Kendisine paylaşımından dolayı teşekkür ediyor ve bu paylaşımın diğer çok kıymetli olduğunu düşündüğümüz eserlerinin de bir blog veya bir kitap vasıtasıyla okurlarla buluşmasına vesile olmasını diliyorum...

ARAPSAÇI

Sözlerimedir nefretim     
Söyleyemediğim hınç hınç
Unutup gittiğim
Aşk aşk hatırlanmadan
Adını haykıramadan bir kerecik
Bıraktığım öylesine
Sevgileredir sevgim

AZİZ İSTANBUL

 Aziz İstanbul diye seslenmiyor muydu şair sana?
Bir bardak çayda bulmuyor muydu insan kendini ve seni?
Sonra yudum yudum içerken geçmişini
Suya yansımıyor muydu gönlündekilerin aksi?

Hafif rüzgarlı olsa da güneşin kendini hissettirdiği bir Üsküdar gezisinde kendimi çay bardağının koyu karanlığına bırakıyorum. Karşımdaki Kız Kulesi'nin hikayesini dinlerken pamuk şekerci amcadan, beni benden alıyor denizin kendine has kokusu. Yoksa çayın kokusu mu gönlüme yayılan? Emin olamıyorum...

SARI HÜZÜN TURUNCU HAZAN

 Renklerimiz değişti önce ya da gülüşlerimiz. Sarı hüzün demişler hazan için ya da turuncu yangın yeri. Ateş sadece düştüğü yeri yakmaz aslında. Bir kıvılcım her yeri kuşatır bir anda.

Gönlümüz yemyeşil baharken bir anda sararıp solmuyor mu hayatlar? Gök masmaviyken kurşuni griye dönmüyor mu? Hazanda biraz melankolik olmuyor mu akşamlar? Yağmur romantizm koksa da her zaman ıslatmıyor ki insanı. Ve seven sevdiğine sevdiğini fısıldamıyor ki her an..

MİM: DÜNÜN HİKAYESİ | DOĞUM GÜNÜ PARTİSİ

 Nesrin artık her geçen gün büyüyordu. Büyüdükçe de kendine yeni isimler buluyordu. Pamuk prenses gibi..  Onun büyüdüğüne şahitlik etmek çok güzeldi. O şahitliklerden biri de bugündü. Bugün Nesrin'in doğum günüydü.

Akşamdan başlamıştı onun telaşı. "Ne zaman sabah olacak, doğum günüm ne zaman başlayacak?" diye tutturmuştu. Sabah olduğundaysa kutlamanın akşam olacağını öğrenince bu sefer de "Ne zaman akşam olacak?" diye söylenmeye başladı..

KÜÇÜCÜK DÜKKANDA KOCAMAN YÜREKLER

 Ara sokakların birinde küçük bir lokanta. Ve Karadeniz'in şirin şivesiyle kapıda karşılayan yaşlı bir çift. Fadimeyle Temel besbelli. Rize'nin yaylalarından İstanbul'un sokak aralarına uzanan bir öykü onlarınkisi.

Masalara itinayla serilmiş Karadeniz yöresine özgü kumaşlardan örtüler, duvarda ayran yapmayı bekleyen yayık... Menüde kara lahana dolması, kara lahana çorbası, hamsi tava, çömlekte tereyağlı kuru fasulye. Bir de üstüne tatlı niyetine pepeçura…

MOMO | MICHAEL ENDE

 Momo, karşısındakileri aptal insanların bile aklına parlak düşünceler getirecek şekilde dinlerdi. Momo'nun yanında oynanan oyunlar başka hiçbir yerde oynanamazdı.

Yaşanılan gün içinde çok büyük bir sır vardır; bu büyük sır, zamandır.

Onu ölçmek için saatler ve takvimler yapılmıştır; ama bunlar hiçbir şey ifade etmez. Herkes çok iyi bilir ki bazen bir saatlik süre insana ömür kadar uzun gelirken, bazen de göz açıp kapayıncaya kadar geçip gider. Çünkü zaman yaşamın kendisidir ve yaşamın yeri yürektir..

ADEM İLE HAVVA

 Her sabah beyaz badanalı evinin kapısından mahalleliyi selamlardı deniz mavisi gözleriyle Adem Amca. Bir de Havvası vardı tabii Adem Amca'nın. Aynı yastıkta kırk yıl kocamışlardı ikisi. Bir elmanın iki yarısı gibi..

Taa Plevne'den göçüp gelmişlerdi bu küçücük köye. Beraberinde anılarını da getirmişlerdi. Başlarını sokacakları bir evleri, komşularla paylaştıkları meyve bahçeleri vardı. Bir de kırk yıllık yastıkları ve bir fincana sığdırılmış kırk yıllık hatırları..

MİSKET

 Yuvarlak misketlerin içine su doldurulmuş gibi. Sıkınca suyu akıveriyor. Misketi yemeğe kalkarsan tadına doyulmuyor.

Bağından sallanan salkımlar inci gibi dizilirken altında dinlenmek beni mest ediyor. Bir yandan dilim; asmam çardaktan, suyu bardaktan şarkısını söylerken bir yandan da misketlerin tadına bakmaktan kendini alamıyor.

Misketler birbirinden ayrılmak istemiyorcasına sıkı sıkıya kenetlenmiş sanki. Bazıları da biraz arabesk takılıp içlerini karartmış gibi. Tabii sadece içleri değil kararan, içi dışına da yansımış. O da kararmış. Ama ağızlarından bal damlıyor her seferinde..

YERLİ HEIDI NESRİN'E KARDEŞ GELİYOR

 Nesrin okul maceralarını yaşarken bir yandan da yeni bir kardeşinin olacağını öğrenmişti.

Her gün annesine kardeşim ne zaman doğacak demeye başladı. Annesinin karnına doğru kulağını yaklaştırıp içeriden ses duymaya çalışıyor, hey ne yapıyorsun ufaklık diye kardeşine sesleniyordu. Henüz cinsiyeti belli olmadan önce kardeşim kız olsun ben erkek çocukları sevmiyorum diye tutturuyordu. Çok içten istemiş ki kardeşinin kız olacağını müjdelediğimizde aaa... kardeşim kızmış diye sevinmişti..