23 NİSAN ANISINA

 Dünya'nın tüm renklerini bir çocukta görebilirsiniz. Rengarenk dünyalarında safiyane yaşarken biz büyükler bazen onların renkli dünyalarını anlamaz tek renge dönüştürmek isteriz. Ama çocuk direnir dönüşmemek için. İyi ki de direnir. Aksi halde gökkuşağı nasıl oluşurdu sorarım sizlere?

Duyguları en yalın ifade edenlerdir çocuklar. Art niyet olmadan ağlar, üzülür, güler, sevinir. Bazen onların duygularını görmezden gelir, ilgi çekmek istediğini sanır tepki vermeyiz. Oysa o içinden geldiği gibi yaşıyordur, fark etmeyiz. Vakit çok geç olmadan duygularının farkında olup her anlarını paylaşmak, yanlarında olduğumuzu hissetirebilmek en güzeli..

BONİBON İLE BONBON

 Bonibon rengarenk yelkeniyle enginlere açılırken kardeşi Bonbon da onun tayfasında yer alıyordu. Bonibon zeytin gözlerini dümene dikmiş, dalgaları yara yara ilerliyordu.

Az sonra güverteden Bonbon'un sesi duyuldu: Bonibon abla sanırım sağanak yağmur geliyor. Kara bulutlar çöktü üzerimize. Korkma kardeşim diye teselli etti Bonibon. Yağmurdan sonra gökkuşağının çıkacağını düşün ve mutlu ol dedi. Her zaman böyle olumlu düşünür, bir çıkış yolu bulurdu Bonibon. Bonbon peki öyleyse deyip yerine döndü.

BİR ŞEHİR OLSAM | MİM

 Sevgili Sibella beni mimlemiş. Bana da davete icabet etmek düşmüş. Bakalım bir şehir olsam hangisi olurdum?

Varna:Baba diyarı olan şehir... Hiç gitmediğim ama hep aklımda olan, anlatılanlardan anılara uzanan şehir...

Yalova: İlkokul yıllarımı geçirip arada gezmeye gittiğim şehir... Bir de hep saygıyla, sevgiyle andığım ilk öğretmenimin olduğu şehir ...İyi ki o, ilk öğretmenim olmuş.