UZUN HİKAYE | MUSTAFA KUTLU

 Mustafa'nın gözünden anlatılan hikayelerin ana kahramanı Ali'dir. Yani Mustafa'nın babası. Ali, Münire adında birini sever. Fakat Münire'nin ailesi onu bir başkasına vermeyi düşündükleri için buna izin vermezler. Münire'yi de çok fena döverler. Bunu öğrenen Ali, kızı onunla kaçması için ikna eder. Sonrasında senelerce etraf durulana, aralar bulunana kadar o istasyon benim bu istasyon senin kaçarlar. Vagondan ev kurarlar. Ama bütün bunlar mutlu olmalarına engel değildir. Daha sonra Münire, hamile kalır ancak doğum sırasında aşırı kan kaybından vefat eder..

Ali oğlunu da alıp yeniden tren yolculuğuna başlar. Bir kaç kasaba geçtikten sonra kasabanın birinde kendilerine yuva kurarlar. Ali dilekçe yazarak para kazanır. Mustafa da artık büyümüştür. Çevresinde çok sevdiği engelli bir arkadaşı vardır. İkisi de aynı kızı severler. Okulun en güzel kızı Ayla'yı. Ama Mustafa arkadaşı üzülmesin diye duygularını söylemez. Hatta o kızla arasını bulmaya çalışır. Ayla durumu anlasa da bir şey diyemez. Mustafa ve babası bir vakit sonra buradan da ayrılmak zorunda kalırlar. Mustafa, sevdiği kızı, arkadaşını burada bıraktığı için biraz kızgındır..

Okuma oranı düşük olan bir kasabada Ali ile Mustafa bir kitapçı açarak hayatlarına devam ederler. Bir yandan Ali gazeteye yazılar yazmaktadır. Sonrasında Ali'ye iftirada bulunan hasımları mahkum olmasını sağlarlar. Ama Ali suçsuzluğunun anlaşılacağını düşünür. Çok yatmayacağını söyler. Mustafa'ya her ziyaretinde moral verir. Mustafa ise en yakın dostu olan babası hapiste olduğu için üzgündür..

Bu arada Mustafa, kitapçı dükkanına gelen Feride'ye aşık olmuştur. Feride de karşılıksız bırakmaz onu. Ailesinin razı olmayacağını düşündüğü için Feride'yi kaçırmayı düşünür. Ama Feride onu sevdiği halde ailesine kızları kaçtı damgası vurduramayacağını, aşklarının ahirete kaldığı haberini gönderir. Mustafa, bu cevap karşısında çok üzülür, babasını ziyarete bile gitmez. Birkaç gün sonra etraftakilerin ısrarıyla babasını ziyarete gider ve ona içini döker. O da babasının izinden gidecektir. Bu kasabada daha fazla kalmak istemediğini söyler. Babası İstanbul'a gitmesini, orada ufkunun genişleyeceğini ifade eder. Babasıyla vedalaşır Mustafa. Ali ona daktilosunu verir. Ve bu yanında olduğu sürece yanındayım. Ona bastıkça seninle konuşuyor olacağım der. Mustafa bir bavul ve daktilosuyla yollara düşer. İstanbul yerine bilmediği bir istasyonda iner. İstasyonda tanıştığı adamlar sayesinde bir otele yerleşir ve geçer daktilonun başına. Yazmaya başlar bir uzun hikaye..

Kimi zaman hüzünlendiren kimi zaman tebessüm ettiren kısa ama uzun bir hikaye. Dili sade ve akıcı. Hikaye severler için güzel bir kitap. Keyifli okumalar dilerim :)

Gelelim yazarın kaleminden damlayanlara:

Yere düşmekle cevher sâkıt olmaz kadr-ü kıymetten.

İnsan ne oldum dememeli; ne olacağım demeli.

Kitapların da bir kaderi vardır.

Ancak hayat dediğin nedir ki? Anlaşılmaz bir sır. Kurduğumuz düzen hep öyle sürüp gidecek sanırız. Birden ip kopar, ışık söner, her şey darmadağın olur.

Şimdilik benden bu kadar. Bir başka kitabın içinden seslenebilme dileğiyle...