YOLCU

Mor sümbüllere karışmış hanımeli kokusu...Nereden geldi nereye gidecek en son yolcu...

Konup göçerken bitmeyecek sandığımız hikayenin ilk cümlesi sahi nerede yazılmıştı? Ya da dillerden düşmeyen türkünün ilk kalbe düştüğü yer neresiydi? Bir yolculuktu bizimkisi. Yolda gördüklerimiz belki göreceklerimizin yarısı. Pişmanlıklarımızla yaşadıklarımız cabası. 

Peki ya yolda biriktirdiklerimiz... Cebimize, heybemize doldurduklarımız... Mutluluklarımız, üzüntülerimiz, pişmanlıklarımız, sevinçlerimiz, öfkelerimiz, sabır gösterdiklerimiz, yaşamın tuzu -biberi dediklerimiz ve daha niceleri. 

Daha da önemlisi yolda biriktirdiğimiz insanlar. Yolculuğumuza eşlik eden, değer katan dostlar... Hayatıma ne güzel dokundular. Heybem güzel anılarla dolu. Tek sermayem bu...