Türlü türlü meyvelerin tarçın ve karanfille buluşup şerbete dönüştüğü, kokusunun buram buram evin içine doluştuğu maziye ait bir Ramazan diyarından geliyorum ben..
Burada, her akşam başka bir komşuda iftarlar yapılırdı. Ramazan boyunca komşular birbirini dolaşır, hep birlikte bayramın gelmesi müjdelenirdi. Fırınların önünde uzayan pide kuyruklarının ayrı meşakkati olsa da sıcacık, tazecik pideye kavuşunca bütün sıkıntı biterdi. Çocuklar tekne orucuyla öğlen iftar yaparken, evlerde iftar hazırlıkları başlardı. Güzel telaşlar idi bunlar. İftara kavuşunca bütün yorgunluk biterdi. İftarda yapılan muhabbetler hep şerbet tadında olurdu..
Karagözle Hacivat konuk olurdu evlere yar bana bir eğlence diyerek. Her akşam ayrı bir tebessüm yansırdı çay bardaklarına..
Peki ya sahurlar? Davulcu, gümletme sesleriyle geceyi bölerken manileriyle de şakıdım bülbül olurdu sokaklarda. Ne güzel davet ederdi insanları sahura. İnsanlar da ne güzel icabet ederdi davete..
Günler günleri kovalar, her gün ayrı telaşlar, ayrı güzellikler yaşanırdı. Otuz günün sonunda sanki ödülmüşçesine bayram muştulanırdı. Çocuklar en güzel bayramlıklarını yatağının kenarına koyup, yeni ayakkabılarına sarılıp bir an önce sabah olmasını beklerlerdi..
Peki, şimdi ne değişti? Korkmayın değişen bir şey yok. Hâlâ bir yerlerde aynı heyecanı duyanlar var. Ne mutlu onlara...
Herkese şerbet kadar tatlı Ramazanlar...
Ne güzel anlatmışsın. Eski Ramazan günlerine döndüm, ancak maalesef şu anda bunları yaşayamıyoruz. Hatırlaması bile güzeldi. Teşekkürler.💕
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Umarım yaşayacağımız zamanlarda olur ya da Ramazan çoşkusunu hissedebileceğimiz...
SilBilgiç ilk akşam pide kuyruğundaydı :) İftardan yirmi dakika sonra gelebildi ama, bizim fırın da bir alem, son dakika diye olayı abartıyor :)
YanıtlaSilAslında oruç tutunca bütün güzellikler yine yaşanıyor, tutamayınca uzaklaşıyor insan. İzinli günlerimde bile ramazan havasından nasıl hemen kopabiliyorum , inanılmaz :)
Sizin fırın da alemmiş.:)
SilO atmosferden uzaklaşınca tekrar aynı havayı soluklamak zor oluyor.:)
Anlattıklarınız o kadar yakın ki, sanki aynı yörelerde yaşamışım gibi hissettim kendimi. :)
YanıtlaSilBelki de yaşamışsınızdır...
SilRamazanı biz yaşarken, çocuklarımıza da aşılarsak devam ettirebiliriz. Oruç tutmayı bize küçükken başlatırlardı. Şimdi anne-babalar çocuklara kıyamıyorlar. Neredeyse 20 yaşına gelmiş ama oruç nedir bilmeyen bir toplum yetişiyor. Değerleri kaybetmemek gerek.
YanıtlaSilAğaç yaş iken eğilir diye boşuna söylenmemiş demek ki...
Silheeey eveet di miiii derler yaa nerdeee o eski ramazanlaar :) ramazan şerbeti var yaaa hazır satılıyo şişede içiyooom çokzeeel :)
YanıtlaSilEvet, hep büyükler nerde o eski ramazanlar derler:)
SilAfiyet olsun sana:)
Şu eski olan her şey benim de burnumun direğini sızlatır hep. Ama bizde 70 yıllık bütün milli ve dini adetlerimizi bize unutturan rus istilasından kurtulduktan sonra kutlanmaya başladı dini bayramlar. Ve Ramazan, Kurban her yıl artan bir coşkuyla kutlanıyor çok şükür. Yani biz bütün o güzellikleri daha yeni yaşamağa başlıyoruz.
YanıtlaSilBiraz geç olmuş olsa da umarım bundan sonra güç olmaz yaşadıklarınız. Güzelliklerle dolu bir Ramazan diliyorum size...
YanıtlaSilKalemine sağlık. Ama yine de nerede o eski Ramazanlar diyenler hep olacaktır.
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Mutlaka olacaktır.:)
SilMutlaka bugün de yaşanıyordur eski Ranazanların coşkusu. Ama eskiden daha fazlaydı, daha çok hissediliyordu sanki. Ya da çocukluğun damağımızda bıraktığı taddanmıdır bilnem.
YanıtlaSilMübarek ramazanlar olsun..
Aslında haklısınız. Çocukken herşey daha güzel oluyor sanki. Tıpkı Ramazanlar gibi.
SilHayırlı ramazanlar:)
Her zaman ayrı bir yeri olsa da, bahsettiğiniz yoğunlukta hiç yaşayamadım ramazanı :)
YanıtlaSilBelki yaşayacağınız zamanlar da gelir.:)
SilHayırlı Ramazanlar. Pideyi artık fırından almıyoruz ama kalan gelenekler bizim için hala yaşıyor. Şimdi dört gözle bayramı beklemedeyiz :)
YanıtlaSilHayırlı Ramazanlar... Ne mutlu size:)
Silne güzel anlatmışsınız, böyle coşku dolu ramazanlar yaşamak dileğiyle, sevgiler:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim, umarım aynı çoşkuyu hiç kaybetmeyiz...
SilRamazan'ın ruhu, yaşantısı çok ama çok başka. Yine de eski tadı alamasak ta çocukluğumun ramazanlarını özlesem de yine ruh değişmiyor. Hayırlı ramazanlar
YanıtlaSilO ruhun değişmemesi en güzeli. Hayırlı ramazanlar...
SilMesela ben o heyecanı duyanlardanım hatta davul resmi çizdim youtube kanalımda :)
YanıtlaSilhttps://www.youtube.com/watch?v=Mao-brpbiBo
Ne güzel bunu duyabilmek.:) Davul resmini görmüştüm.Ellerine sağlık. Hatta ben de bir çizmeyi deneyeyim diye düşünmüştüm...
SilŞu an yaşayanlar..uzayan pide kuyruğu,sahurda davulcu sesi.. ne yazık ki :( aile büyüklerimizden gördüklerimizi çocuklarımıza öğretmeye çalışıyoruz umarım yararlı oluruz..
YanıtlaSilçocuklukta yaşanan her şey daha tatlıymış sanırım, yoğunluktan hiçbir şeyin tadını çıkaramıyoruz, deeptonun dediği gibi hazır şerbetleri alıp içiyoruz :)
YanıtlaSilÇocukluğun herşeyi ayrı güzel:)
Sil