Güzel bir yaz günüydü. Güneş, pamuk tarlalarının içinden gülümsüyor gibi bulutların arasından göz kırpıyordu.
Nesrin ile Neşe annelerinden izin alıp dışarı çıktılar. Yolda Nesrin'in yeni arkadaşı Yağmurla karşılaştılar. Üç arkadaş birlikte seksek oynadılar. Mahalle parkında doyasıya eğlendiler.
Sonra Nesrin'in karnı guruldamaya başlayınca "benim karnım acıktı, eve gidip yemek yiyelim" dedi. Yağmur "ben de çok acıktım" diye ekledi. Hem bugünlük bu kadar oyun yeter diye birbirleriyle vedalaşıp evin yolunu tuttular..
Eve dönerken çöp kutusunu karıştıran bir çocuk gördüler. Hemen hemen aynı yaştaydılar. Nesrin'in aklına guruldayan midesi geldi. Evde annesinin hazırladığı yemekleri düşündü, bir de çöpten yemek bulmaya çalışan çocuğun yediklerini...
Neşe'ye çocuğu gözden kaçırmamasını söyleyip köşedeki bakkala koştu. Hemen bir ekmek, biraz peynir ve zeytin alıp bakkala veresiye defterine yazmasını söyledi.
Sonra koşarak Neşe'nin yanına geldi. Hemen çocuğun yanına gidip selam verdiler. Çocuk çok utandı, başını önüne eğip selamı aldı. Arkadaş, bunlar senin için deyip yiyecek poşetini ona uzattı, Nesrin. Çocuk önce almak istemedi. Neşe "Çekinecek bir şey yok. Büyüklerimiz bize hep paylaşmanın çok güzel bir şey olduğunu söyler. Biz de seninle paylaşmak istedik. Lütfen kabul buyur." dedi. Elleri kirli, yüreği temiz çocuk, poşeti alıp teşekkür etti. Sonra da oradan hızla uzaklaştı. Nesrin ile Neşe de evlerinin yolunu tuttu. İkisinde de birine yardım etmiş olmanın tarifsiz mutluluğu vardı...
Sonra koşarak Neşe'nin yanına geldi. Hemen çocuğun yanına gidip selam verdiler. Çocuk çok utandı, başını önüne eğip selamı aldı. Arkadaş, bunlar senin için deyip yiyecek poşetini ona uzattı, Nesrin. Çocuk önce almak istemedi. Neşe "Çekinecek bir şey yok. Büyüklerimiz bize hep paylaşmanın çok güzel bir şey olduğunu söyler. Biz de seninle paylaşmak istedik. Lütfen kabul buyur." dedi. Elleri kirli, yüreği temiz çocuk, poşeti alıp teşekkür etti. Sonra da oradan hızla uzaklaştı. Nesrin ile Neşe de evlerinin yolunu tuttu. İkisinde de birine yardım etmiş olmanın tarifsiz mutluluğu vardı...
Ahhhh bu devirde korkar olduk kimseyle bir şey paylaşamıyoruz.
YanıtlaSilCuma günü bir anne kız olduğunu tahmin ettiğim iki kişi yanıma yaklaştı. Kız yakındaki hastanede bir yakınlarının olduğunu eve dönmek için oaralarının yetişmediğini 16 liraya ihtiyaçları olduğunu söyledi. Önce oek inanmadım. Kadın nüfus cüzdanını göstermek istedi. Niyeyse artık. Gerek yok dedim . Cüzdanımı açtım5 lira ile 20 lira arasında bir an gittim geldim. Sonra 20 lira verdim. Kadın demez mi38 lirayı denkleştiremedik diye . Aaa dedim ama bu kadar verebilirim.
Giderken düşndüm , gerçekten ihtiyaçları var mıydı?
Bu devşrde kimseye güvenilmiyor maalesef
Maalesef öyle. Yardım etmeden önce kırk kere düşünür oldu insan.
SilAynı köşede durup yıllardır hastaneden dönemeyen anne kız biliyorum :(
SilBunlarda insanların duygularıyla oynayan gruptan. Yazık gerçekten...
SilBu iki cici kız güzel şey yapmışlar. Aferin onlara :)
YanıtlaSilKızlar teşekkürlerini sunar sizlere:)
SilÇok güzel bir hikayeymiş acaba gerçek mi :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Hikayenin esin kaynağı çöp toplayan bir çocuktu. Ama olay örgüsü hayal ürünü.:)
SilÇocukların böyle bir ahlağasahip olmaları için yetinmenin yoksulluğun da örnekleri olmalı ve en önemlisi bu örnekleri hiç bir şey gölgelememeli..
YanıtlaSilÖrnek bir davranış içinde yapılan bu iyiliğin kıymeti tarifsizdir.
Ağaç yaş iken eğilir demişler. Bazı kavramlar,değerler küçükken alıştırabilmeli.
SilTeşekkür ederim. Maalesef o çıkarcılar yüzünden kime yardım edeceğini şaşırır hale geldi insan.
YanıtlaSilÇok güzeldi. Yuregine sağlık canım
YanıtlaSilya o çocukları gördükçe yüreğim burkuluyor.Bizim buralarda çoklar ve yalınayak dolaşıyorlar.Sosyal devlet anlayışının yaygınlaşmasını çok istiyorum bu görüntüler karşısında.Tek tek bireylerin birşeyler yapması zor yapsa bile kısmi oluyor. Uzun konu. Güzel bir hikaye örgüsü olmuş, emeğine sağlık.
YanıtlaSilO çocukları görünce üzülmemek elde değil. Umarım onlar için birşeyler yapılabilir. Çok teşekkür ederim.
SilArtık paylaşmayı bilen çocuklara rastlamak da zor.. Hikayeniz bir umut verdi
YanıtlaSilUmarım artar paylaşmayı bilen çocuklar... Teşekkür ederim.
Silİçimizdeki çocuk öldüğü sürece bu gibi davranışlar da ölüyor maalesef.
YanıtlaSilÖldürmeyelim o çocuğu o halde.
Silharika bir hikaye gerçekten, elinize sağlık, keşke gerçek olsa..:/
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Belki bir yerlerde gerçeği de yaşanıyordur.
SilPaylaşmayı çocuklarımıza öğretmeliyiz ki, dünya daha yaşanır bir yer olsun. Maalesef ki halimize de şükretmez durumdayız.
YanıtlaSilÇok doğru. Çocuklar yarının büyükleri. Onlara çocukken paylaşmayı öğretmekte fayda var.Maalesef öyle.
SilNe kadar güzel bir paylaşım olmuş artık böyle güzelliklerin olması dilerim böyle güzellikler hiç unutulmaz ...eme emeğ yüreğine sağlık canım benim 😊❤ birde bana ulaşırsa sevinirim etkinlik için sevgiler 😊
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Umarım böylesi güzellikler hep yaşanır. Tabii ulaşırım. Sevgiler:)
Silçokzel hareketler bunlaar :)
YanıtlaSilEvet,öyle:)
SilÖrnek bir hikaye :)
YanıtlaSilSana şu kadarını söyleyeyim birini tanıyorum el ayak sakat şeklinde oyun yapıp milleti kandırıyor, yara bantı satıyor. Artık yardımı bile kime yapacağını bilmiyorsun. Mahallemde oğlu sakat bir bayan var. Herkes yardımlarını ona yapıyor. Ramazan filan erzak para vesaire. Bir gün bankaya defter işletmeye gittik o da orada faizini çekmek istiyorum dedi. Faizi duyduğumda nerdeyse dudağım uçuklayacaktı, arkadaşın aldığı faizin 1,5 katı gelde şimdi yardım yap. Bu dünyada ağlamayana meme yok derler ama gerçek ağlayanı da bulmak çok zor.
YanıtlaSilGerçek ihtiyaç sahipleri isteyemez,çekinir diye düşünüyorum. Kolay isteyebiliyorsa şüpheyle yaklaşıyorum. İnsan kime yardım edeceğini şaşırıyor doğrusu.
SilÇocuklara paylaşmanın önemini anlatmak gerek kesinlikle.Bu hikayede çok güzel bir örnek olmuş, kalemine sağlık:)
YanıtlaSilUmarım anlatabiliriz çocuklarımıza. Çok teşekkür ederim.:)
SilHangi ülke olursa olsun, dünyanın herhangi bir yerinde aç insan, aç çocuk hatta aç kedi, köpek olmasa keşke değil mi? Yardımlaşmak çok harika bir şey çocukken alıştırmak lazım, eline sağlık güzeldi:)
YanıtlaSilAh,keşke...
SilTeşekkür ederim.:)
giriş bölümünü okuyunca çocukluğum aklıma geldi, fırına gider ekmek alır ucundan yiye yiye eve dönerdik. şimdi çocuklar sokakta oynayamıyor, kötü niyetli insanlar yüzünden herkesten çekinir olduk.
YanıtlaSilMaalesef öyle. Çocukları sokağa salınca bir daha dönmeyecekler korkusu yaşıyoruz artık. Olan çocuklara oluyor.
SilÇok güzel bir hikayeydi gerçekten. Böyle hikayeler okuyunca insanın güzel olana inancı yineleniyor. Yüreğinize sağlık.
YanıtlaSilPaylaşmak güzeldir. Ama devirde çocuklarımıza bu mesajı verirken de bir sürü ayrıntı anlatmak da zor. Çocuk sonuçta onlar ayırt edemeyip kötü kalpli insanlara denk gelebilirler...
YanıtlaSilEskiden daha mı kolaydı anlatmak? Kötü niyetliler çoğaldı mı ne? Bazı güzellikleri yaşamak iyice zorlaşıyor.
Sil