MAVİ BALİNA

 Masmavi enginliklerde küçük bir mavi balina yaşarmış. Sevimli hareketleri ile etrafındakileri neşelendirir, denizin dibi onun kahkahalarıyla şenlenirmiş.

Mavi Balina bir köpekbalığı yavrusu ile arkadaş olmak istemiş ama annesi dikkatli olması konusunda onu uyarmış. Köpekbalıklarına pek güven olmazmış çünkü. Bir gün Mavi Balina tanışmak için köpekbalıklarını ziyarete gitmiş. Annesi haklıymış pek de hoş karşılanmamış. Keskin dişlerini gösteren köpekbalıkları Mavi Balina'yı korkutmuş. Hemen hızlı hızlı yüzüp evine geri dönmüş, dönerken de çok sevdiği yüzüğünü düşürmüş. Eve gelince annesine olanları anlatmış. Annesi de "Burada bir sürü arkadaşın var, köpekbalıklarına ihtiyacın yok ki. Onlardan uzak durmalısın!" deyince annesini başıyla onaylamış.  Sonra da hem kendine hem annesine bir daha oraya gitmeyeceğine söz vermiş..

Aradan iki hafta geçmiş. Bir gün Mavi Balina çok sevdiği yüzüğünü takmak istemiş. Etrafı aramış, taramış ama hiçbir yerde bulamamış. Nerede düşürdüm acaba diye kara kara düşünmeye başlamış. Çünkü yüzüğünü çok seviyormuş, bir an önce bulmak istiyormuş. Sonra aklına yüzüğü en son köpekbalığı ziyaretine giderken taktığı gelmiş. Kesin dönerken düşürmüşümdür. Gidip bakayım diye düşünürken annesine verdiği sözü hatırlamış ve gitmekten vazgeçmiş.

Oysa iki gün önce yüzüğü düşürdüğü yerde bulan arkadaşı Benekli Balina onu çok beğendiği için parmağına takıvermiş. Yüzüğün kime ait olduğunu bildiği halde haber vermemiş. Bu yüzden de Mavi Balina'nın haberi olmamış. Günlerce üzülüp durmuş. Benekli Balina bir gün Mavi Balina ile karşılaşmış. "Hayırdır arkadaşım çok üzgün görünüyorsun, bir şey mi oldu?" diye sormuş. Mavi Balina çok sevdiği yüzüğünün kaybolduğunu, günlerdir onu aradığını ama bulamadığını anlatmış. Onu çok sevdiği için de çok üzüldüğünü söylemiş. Onun o üzgün hali Benekli Balina'yı kendine getirmiş. "Üzülme arkadaşım" demiş. "Sana bir şey söylemem gerekiyor.  O yüzüğü ben bulmuştum ama çok beğendiğim için takmak istedim ve sana söylemedim. Ama  kullanırken senden izin almam gerekiyordu. Çok yanlış davrandım senin de üzülmene sebep oldum. Senden çok özür dilerim. Beni affedebilecek misin?" diye sormuş. Mavi Balina o her zamanki sevecen halini takınıp kocaman gülümsemiş. "Üzülme arkadaşım tabii ki seni affedeceğim. İzin almış olsaydın zaten yüzüğümü sana verirdim." deyince Benekli Balina ne diyeceğini şaşırmış. Biraz mahçup bir şekilde teşekkür etmekle yetinmiş. Bu olaydan sonra da Benekli Balina bir daha kimsenin eşyasını çok beğense bile izinsiz almamış.

Hikayemiz de burada sona ermiş. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine. Denizden iki balina çıkmış. Biri bu hikayeyi yazana diğeri de okuyana selam verip yoluna devam etmiş...