Büyüdükçe korkularımın bittiğini düşünsem de bitmediğinin farkına varıyorum. Yıllar önce asansörde mahsur kalmıştım. Dar alan, karanlık, boşluğa düşme düşüncesi, o kapalı kutudan çıkamama endişesi korkumu ikiye katlamıştı. Oradan kurtulmanın verdiği mutluluk görülmeye değerdi..
Yaz geldi, çiçekler açtı diye başlayan arı vız vız vız şarkısının kahramanları minik arılardan da korkarım. Sanki her an iğnelerini batıracaklarmış gibi kalkanımı kuşanır, savunmaya geçerim.
Sonra köpeklerden korkarım. Geçmişte beni kovalayan köpeklerin anısına uzaktaki köpeğin bile farkına varıp saygıda kusur etmemek için yönümü değiştiririm.
İki yüzlü insanlardan, sevgiyi değil nefreti aşılayanlardan, yalandan korkarım bir de. Hayatımdan çıkarır, bir daha da almam içeriye böylesi kişileri. Zira bu daha sağlıklı herkes için...
Bazen de kendimden korkarım. Size de böyle oluyor mu acaba?
Korkularını edebi bir dille ne de güzel anlatmışsın, bazıları benim de çekincelerim. Yüreğine emeğine sağlık 😊🤚
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. İnsanın bazı korkuları oluyor işte:)
Silbüyük köpeklerden, çok yüksekten bazen de insanlardan korkuyom tabisii :) kendimden korkmadım o kadar korkunç değilim kikirikiii :)
YanıtlaSilDemek o kadar korkunç değilsin.:) Güldürdün beni:)
SilBenim öyle korkularım pek yoktur.Küçükken bir kaç defa arı sokmuştu beni mesela.Yine de korkmam arıdan.Gerçi hak ettiydi :) Belki de ondandır :))
YanıtlaSilAma tabi, "İki yüzlü insanlardan, sevgiyi değil nefreti aşılayanlardan, yalandan" ben de korkarım :)
Çok korkularınızın olmaması da güzel:)
SilKendinden korkmak derken nasıl mesela. Onu biraz daha açsan.
YanıtlaSilMesela çok sinirlendiğimde farklı oluyorum. O zaman biraz korkuyorum kendimden ve bulunduğum ortamı değiştirip sakinleşiyorum ya da su terapisi uyguluyorum...
Silİki yüzlü insanlardan ben de korkarım çünkü onlar asansör korkumuzdan, şimşek korkumuzdan daha tehlikelilerdir. Artık böyle insanlarla bir arada olmaktan bütün enerjimi söküp almalarından nefret ediyorum. Bu iki yüzlü insanlar için bir radar olsa keşke o sana uyarı verse dese ki bu kişi iki yüzlü... Gelişeceksek bu yönde gelişelim bence.:)
YanıtlaSilAh o insanlar, hepsinden tehlikeliler... Radar fikri de güzelmiş bu arada:)
Silhepimiz aynı şeylerden korkarız. iyi insan olan kötüye dair ne varsa ondan korkar. umalım da bir gün dünyada korkulacak insan kalmasın...
YanıtlaSilÇok güzel bir temenni... Umarım öyle olur.
Silvalla hepsi de var ben de özellikle asansör korkusu küçükken çok kaldım içinde ikide bir arıza yapardı ...arılardan da ödüm kopuyo hiç sokmadı bikere soksa öğrensem ki alerjim yok sıkıntı olmayacak o zaman daha az korkacağım ama en kötüsü o insanlar işte maalesef...
YanıtlaSilKorkular ortak desenize...
SilEn kötüsü insanlar tabii...
yazıyı okurken ürperdiğimi söylemek isterim :) hepsi de oluyor cidden. kalemine sağlık
YanıtlaSilBenzer korkular yaşanabiliyor. Teşekkür ederim...
SilPek fazla bişeyde korkmam aslında korksam da yüzleşmeye çalışır yenerim o korkuyu. Ama insanlar yalancı, iki yüzlü insanalar en kötüsü onlar ne yapsan fayda yok..
YanıtlaSilKorkularınızla yüzleşmeniz çok güzel... Ah o insanlar ne yapsan olmuyor.
SilÖyleleri kapı dışarı... :)
YanıtlaSilGök Gürültüsünden bende korkarım :)
YanıtlaSilHele gümbür gümbür gelişi gel de korkma.:)
Silheeey son yazıma baksan yaa :)
YanıtlaSilBakayım hemen:)
Silhayatımızdan korkuyu çıkarsak da sevgiyi koyabilsek keşke yerine..:)
YanıtlaSilKeşke...:)
SilBirden hiç olmayacak düşünceler gelir ve korkarım. Evle ilgili ise hemen gider bakarım. Teyzeme kızardım böyle diye şimdi ben de böyleyim
YanıtlaSilKızdığımız şeyleri yapıyoruz zamanla. Bende de oluyor öyle...
SilBüyüdükçe korkular da büyüyor ve daha da başa çıkılması zor bir surete bürünüyor. Bazı şeyler de korkularla büyüyor. Hayat işte...
YanıtlaSilDoğru söze ne hacet. Hayat işte...
Sil