BAYRAM

 Bin bir heyecanla alınan bayramlıkları ütüleyip özenle yatağın kenarına asardım. Ayakkabılar yeni alınmışsa parlatıp başucuma koyardım. Tatlı bir heyecanla uyumaya çalışır ama uyuyamazdım. Yeni alınmış elbiseme sarılıp öper, öyle yatardım. Eteklerimin boyu hep uzun olurdu seneye de giyer mantığıyla. Pantolon alınmışsa eğer beli bol gelirdi hep yine aynı düşünceyle. Ayakkabılar birkaç sene idare etsin diye bir-iki numara büyük alınırdı. O yüzden üzerime tam oturan bir kıyafetim olmadı hiç sadece o sene giyebileceğim. Ya da ayağımdan çıkmaya çalışmayan bir ayakkabım..

Sabah olduğunda erkenden kalkar kahvaltıyla başlayan bayram telaşına eşlik eder, yeni giysilerimi giyerdim. İlk bayramlaşma faslı evdekilerle yaşanır, sonra mahalleye koşardım. Şeker toplama yarışı  yapardım arkadaşlarla. Sonrasında kim daha çok toplamış diye oturup sayardım. Şeker tadında geçen keyifli zamanlar yaşardım.

Bayram harçlıklarımla mahalle mahalle dolaşan seyyar lunaparkçının salıncağına binmek için sıraya girer, köşedeki bakkaldan leblebi tozu alırdım. Ah o leblebi tozları bazen fazla kaçtı mı genzimi tıkar, öksürüğe boğardı beni. Ama yine de vazgeçmezdim yemekten.

Elbiselerimi kirletmeyecek oyunlar oynamaya özen gösterirdim. Eee, bayram üç gündü ve ilk günden kirlenirse ikinci gün giyecek yeni bir kıyafetim olmazdı.

Mahalleliyle bayramlaşma faslı bitince sıra akraba ziyaretlerine gelirdi. Çok severdim amcamgilin çocuklarıyla bir araya gelince oyunlar oynamayı, teyzemgillerinkiyle şarkı söyleyip dans etmeyi. Bayram demek eğlence demekti benim için. Mutluluk demek, sevgi demek, paylaşmak demekti. Daha bir çok güzel duyguyu içinde barındırıyordu.

Şimdi ise aynı heyecanla kalkıp en güzel giysilerimi giydim. Çikolataları özenle yerleştirdim tabağa. Gelen giden yoktu ama ev içi bayramlaşma faslına geçtik kahvaltıdan sonra. Sonraysa fiziksel uzaklık sosyal yakınlık düsturuyla sevdiklerimizi görüntülü arayıp bayramlaştım. Görüntülü arayamadıklarıma da buradan sesleniyorum: Herkese iyi bayramlar...