AŞURE

 Yedi komşu bir araya gelip imece usulü yardımlaşmaya başlamışlar. Hepsi sırayla birbirinin eksiğini tamamlayıp koca bir kazana doluşmuşlar. Aralarındaki muhabbet o kadar koyuymuş ki fokur fokur kaynamışlar. Kaynamakla kalmayıp kaynaşmışlar bir de birbirleriyle iyice. Kimi bereket getirmiş ocaklara kimi ise ağızları tatlandırmış bal edasıyla. Kimisiyse  kokusuyla mest etmiş yanına yaklaşanları..

Yedi farklı karakter nasıl oluyor da birleşince harikalar yaratabiliyor? Hiç düşündünüz mü? Ben bugün düşündüm. Birlikten kuvvet doğduğunu, birlik olunca güzel işler yapılabileceğini bugün aşure kazanının başına geçince anladım. Nohutla kuru üzüm kardeş kardeş geçinirken buğdayla incir koyu bir sohbete dalmıştı. Kayısıyla kuru fasulyenin dansı ise muhteşemdi. Hele şeker girince işin içine tadına doyum olmazdı. Hepsi birleşince ortaya karışık rengarenk bir aşure çıktı. 

Kazandan kaselere boşaltılırken aşure, kendi kendine söyleniyordu. "Ay, insan içine çıkacağız, azıcık süslenelim" diye. Kaselere konunca üzerine tarçın, fındık istedi bizim hanım kız. Bir de kulağına nardan küpe. "Nar bulamayız ki bu mevsimde küpe yapalım" deyince suratı asıldı biraz. Ama çabuk toparladı ve gülümseyen bir yüz yaptırdı fındıklardan tabağına. "Böyle de güzel oldum" dedi kendi kendine. Ne diyeyim afiyet olsun yiyenlere. Birlik gelsin, dirlik gelsin tüm gönüllere...