11 Mayıs 2021 Salı

AYŞEGİLLER

 Biricik eşi Kıvırcık Apoyla şakalaşmaktan geri durmayan üç kız çocuğu annesi Kara Ayşe iki katlı kerpiç evinin balkonundan huzurla etrafı seyretmeyi çok severdi. Üç çiçek yetiştirmek de kolay değildi tabii... Fabrikada tütün sarmasa da iplik sarardı Kara Ayşe. Yorgun argın eve döndüğünde bacaklarını uzatır, şişen ayak tabanlarını göstererek "Yine şişirdik balon gibi" derdi. Kıvırcık Apo da aynı yerde çalışıyordu onunla. "Hadi gel de balonları patlatalım" deyip dalga geçerdi. Koca koca leğenlere sıcak su doldurup oturma odasına getirirlerdi. Önce paçalar itina ile sıvanır sonra cumburlop leğenin içine ayaklar sokulur, beklenirdi. Ayaklar kendine gelince kenara alınıp kurulanır kah şakalarla kah didişmelerle yemek faslına geçilirdi. Çocuklar boy boy, hepsi de inci gibi dizilirdi babası ile annesinin önünde..

Kara Ayşeler'in evinin  yan tarafında bir Ayşe daha vardı: Nam-ı diğer Kuru Ayşe. Adından da anlaşılacağı gibi etine dolgun olmayan, formunu koruyan, dal gibi bir kadındı Kuru Ayşe. Neden bu kadar kuruduğu bilinmezdi. Onun bütün dünyası oğlu Ismayıl idi. Ismayıl da annesinin izinden giden dal gibi bir oğlandı. Kuru Ismayıl diye seslenince ayıp olmazdı, herkes böyle çağırırdı yani. Arada Kara Ayşe ile Kuru Ayşe anlaşamayıp kavgaya tutuşsa da çabuk sönerdi sinirleri. Kara karalığını, kuru kuruluğunu bilirdi.

Birkaç ev ötede, mahallenin ucuna doğru, sol tarafta üç katlı evinin önünde gugumak kuşu gibi oturup geleni gideni gözleyen bir de Com Ayşe vardı. Mahallenin diğer Ayşe'si. Bu mahallenin Ayşeleri eksik olmazdı zaten. Com Ayşe giriş katta otururdu dışarı çıkması kolay olur diye. Üst katında ise gelini vardı, iki çocuklu. "Gelini tepemize çıkardık inmiyor" diye dalga geçerdi arada. Etliye sütlüye karışmıyor gibi görünse de herkesten haberi vardı Com Ayşe'nin. Bu kadar bilgiyi nereden toplar bilinmezdi. Mahallenin ajansı gibiydi. Neden Com denmiştir ona, o da bilinmezdi. Sır küpüydü bizim Ayşelerin üçüncüsü. 

Mahallenin şenlikli hale gelmesini bu Ayşeler'e borçluyduk aslında. Arada "Ayşeler Yarışıyor" diye bir yarışma mı düzenleseydik acaba diye aklımdan geçirmiyor değildim. Tabii Ayşeler yarışıyor, Ayşeler dövüşüyora dönüşmezse...

30 yorum:

  1. Gülümseyerek okudum bu yazını
    Çok güzel olmuş🧿🧿👏👏. Her mahallenin vardır nam-ı diğer Ayşeleri. Kurusu, yaşı, uzunu, kısası, inşallah devamı gelir. İyi bayramlar 😊🌺🤚

    YanıtlaSil
  2. Ayşelerin maceraları iyiymiş. Çok güzel anlatmışsınız. Her yerde Ayşeler, Fatmalar vardır. :) Gerçi artık kim kimseyi tanımıyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğru söylüyorsunuz kimse kimseyi tanımıyor artık...Çok teşekkür ederim.:)

      Sil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  4. çok tatlıymış bu ayşem kadınlar :) gugumak kuşu ne ki acaba, biz kukumav kuşu diyoruz acaba o mu ki kukumav kuşu gibi düşünme, deriz de :)

    YanıtlaSil
  5. Öyledir Ayşeler.:) Kukumav kuşuyla aynılar. Bizimkiler nedense gugumak diyorlar.:)

    YanıtlaSil
  6. Yine sımsıcam bir hikaye kaleminize sağlık. 🌸

    YanıtlaSil
  7. Ayşeler şahane, ne kadar güzel bir yazım diliniz var elinize sağlık gerçekten:)

    YanıtlaSil
  8. Dikkat ediyorum, Com Ayşeler'den her mahallede mutlaka oluyor.

    YanıtlaSil
  9. Çok harika, emeğinize sağlık.:)

    YanıtlaSil
  10. Çocuklar için çok güzel hikayeler yazıyorsunuz Tebrik ederim hocam:)

    YanıtlaSil
  11. çok güzel olmuş yazınız gülümseyerek okudum

    YanıtlaSil
  12. Ne kadar hoş bir hikaye gülümsemeden edemedim Ayşelere =)
    Tebrik ederim kaleminize yüreğinize sağlık..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gülümsetebildiysem ne mutlu:)
      Çok teşekkür ederim...

      Sil
  13. Fotoğraf da tam oturmuş hikayeye. Çok güzeldi.

    YanıtlaSil
  14. https://kelam-i-kibar.blogspot.com/
    Yeni adresim burası beni tekrar takibe almanızı rica etsem :)

    YanıtlaSil
  15. çocukluğumu ve ilk gençlik yıllarımı böyle mahallelerde yaşadım ben de, güzeldir mahalle kültürü, iyisiyle, kötüsüyle. Çocukluğuma götürdünüz beni, elinize sağlık 😀

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Böyle mahalleler pek kalmadı. En güzel zamanlar çocukluk zamanları. Oralara götürebildiysem ne mutlu...:)

      Sil
  16. Yüzümde bir tebessümle okudum. Çok sevdim. Kaleminize sağlık :)

    YanıtlaSil
  17. Ayşe hanımın hikayesini pek sevdim gülümseyerek okudum☺️, iyi bayramlar diliyorum 💕

    YanıtlaSil
  18. Gülümseyerek okudum bu yazını
    Çok güzel olmuş��������.

    YanıtlaSil