ANKARA

Şehirleri şehir yapan içindeki insanlardır. O yüzden ben, gittiğim şehirlerde binalara değil, insanların yüreklerine bakarım. Sevdiğiniz insanların olduğu her yer, görünüşte en kötü yer bile olsa cennete dönüşür. Tıpkı Ankara'nın benim hayatımda olduğu gibi..

Ankara! Yüreğine, yüreğimi koyduğum şehir.. Gecemde senin, sende gecemin koktuğu şehir.. Ankara sevdam, sevdam Ankara benim..

Ankara, alıp başımı gitmelerin ama hep geri dönmelerin şehri.. Ankara, en kalabalık yalnızlığım benim. Şehirler arası değil yürekler arası bir yangın yeri.. Ankara, yangınım benim, yangınım Ankara. En koyu karanlığa inat en güzel mavimsin. Daha da ötesi yüreğimsin Ankara..

Cebeci istasyonunda bırakılan umutların, Kurtuluş Parkı'nda yalnızlığın, Kocatepe'de şaha kalkışın adresiydin. Daha da ötesi her şeyimdin Ankara..

Hatırlar mısın? Elin elime değdiğinde tek bir valizle gelmiştim dünyana. Oysa yüreğin, yüreğime değdiğinde anladım ki çok şey sığdırmışım o valize..

Umudum sendin Ankara, tıpkı sevdamın sen olduğu gibi.. Belki de bu son deyip de gidemeyişimin sebebi budur, kim bilir! Kim bilir daha kaç gönlün sevdasısın Ankara.. Tıpkı benim olduğu gibi..