UĞUR BÖCEĞİ İLE TOPAL KARINCA

Güneşli bir günde Topal Karınca yiyecek bulmaya çıkmıştı. Yerde gördüğü buğday tanelerini yuvasına taşımaya çalışıyordu. Ama ayağı aksadığı için buğday tanelerini taşımakta çok zorlanıyordu. İkide bir durup dinlenmek zorunda kalıyor, bu da ona çok zaman kaybettiriyordu.

Topal Karınca, bu duruma çok üzülüyordu. "Keşke ben de diğer karıncalar gibi olabilseydim" diye düşünüp ah vah ediyordu. Topal Karınca'nın doğuştan bir ayağı diğerlerinden daha kısaydı. Bu durum onun topallamasına sebep oluyordu. Onun bu halini gören uğur böceği Kırmızı Yanak, karıncanın yanına gitti. Ona kocaman gülümseyerek:
"Merhaba karınca kardeş... Kolay gelsin. Yiyecek avına çıkmışsın anlaşılan. Sana yardım etmemi ister misin? Buğdaylar çok ağır görünüyor. Bunu tek başına taşıman çok zor olur." dedi.

Topal Karınca: "Teşekkür ederim. Sağ ol ama ben kendi işimi kendim yaparım." diyerek uğur böceğinin teklifini geri çevirdi.

Uğur böceği bu duruma çok üzüldü. "Ben sadece yardım etmek istemiştim." dedi, boynunu bükerek.

"Yardıma ihtiyacım yok benim" diyerek çıkıştı karınca. "Herkes yardım edeceğim diye yaklaşıyor. Sonra da benim topal bacağımla dalga geçiyorlar. O yüzden yardım falan istemiyorum" dedi.

Uğur böceği, Topal Karınca'nın neden böyle bir tepki verdiğini anladı. Bütün sevecenliğini  takınıp:
"Ben seninle arkadaş olmak istiyorum. Arkadaşların birbirine yardım etmesinden doğal ne olabilir. Hem senin durumunda ne var ki? Bu herkesin başına gelebilecek bir şey. Ayrıca sağlam bir bacağın var. Diğeri biraz aksıyor diye onu yok mu sayıyorsun? Haline şükret. Ya iki ayağında olmasaydı! O zaman şimdi zar zor taşıdığın buğday tanesini taşımayı hayal bile edemezdin. Şimdi niyetimin seninle dalga geçmek  olmadığını anlamışsındır umarım. Ayrıca yardım teklifim hala geçerli." dedi göz kırparak.

Karınca, bu samimi teklife kayıtsız kalmadı.
"O halde hemen şu buğday tanelerini eve taşıyalım da kış günü aç kalmayayım. Hem madem benim arkadaşımsın, sen geldiğinde sana ikram edebileceğim yiyeceklerim olmuş olur." dedi gülümseyerek.

İki arkadaş Topal Karınca'nın yuvasına yiyecek taşıdılar. Topal Karınca hayata daha neşeli bakmasını sağladığı için uğur böceği Kırmızı Yanak'a teşekkür etti.

O günden sonra aralarında samimi bir dostluk kuruldu. Ve herkese örnek olması gereken bu samimi ve çıkarsız dostluk ömürleri boyunca devam etti...