HAYAT BAYRAM OLA

Yaşamak; bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşcesine..
Bu hasret bizim dememiş miydi, Nazım?
Ya da hepimiz kardeşiz, bu öfke ne diye, dizelerini seslendirmemiş miydi, Mahsun?
Bütün dünya buna inansa, bir inansa;
Hayat bayram olsa,
İnsanlar el ele tutuşsa, birlik olsa
Uzansak sonsuza şarkısıyla büyüdüm ben. Peki şimdi ne değişti?Nazım'ın hayali orman, kuruldu mu sizce? Mahsun'un kardeşliğini gördünüz mü bir yerlerde?
Bizim oralarda toprağın kuyusu kazılırdı eskiden.
Şimdilerde ise insanların kuyusu kazılıyor. Eskiden kutu kutu penselerle el ele oynardı çocuklar, şimdilerdeyse tabletlerle, kimseye dokunmadan oynuyorlar. Sanırım ağaçlar binalara, yürekler yangınlara dönüştü. Ama her şeye rağmen umutsuz değilim. Gün ola harman ola. Yüreğiniz sevgiyle dola... İşte o vakit, hayat bayram ola...