Sabahın ilk ışıklarında yine bir umutla ağlar toplanır, balıklar kasaya konurdu. Kiminin yüzünde kasaları doldurmanın sevinci olurdu. Kiminin ise boş ağlardaki burukluk düşerdi payına. Denizden nasibi olan nasibini alır, olmayan ise bir başka sefere saklardı umudunu..
Küçük bir balıkçı köyünün deniz kokan sokaklarında büyüdüm ben. En çok yeşille mavinin buluştuğu yerde mutlu olurdum. Ve en çok dalgalarla avunurdum. Onlara anlatırdım sırlarımı. Dalgalar hışımla kıyıya gelip sırlarımı alıp giderdi sanki. Bende de üzerimden büyük bir yük kalkmış olmanın rahatlığı olurdu..
Peki ya sırlarımı.. Kimbilir hangi sahile bırakacaktı dalgalar? Belki de hiç bırakmadan kendi içinde yok olacaktı. Ya da balıkçıların ağlarına takılacaktı da farkına varılmayacaktı. Sonra sabahın ilk ışıklarında kıyıya yanaşan bir balıkçı teknesinde bulacaktım kaybettiklerimi...
Belkide bilerek kaybedilmek istenmistir bir daha gelmemek üzere...harika olmus.Ellerine saglk :)
YanıtlaSilBelkide... Teşekkür ederim.:)
SilOysa bir yaşanmışlıklar kalmıştı bir yamalı balıkçı teknesinde .. Susmaya hazır bir dalganın yorgunluğu gibiydi ... Sessiz kaldım yüreğine emeğine sağlık sevgiler
YanıtlaSilNe güzel tamamlamışsınız.Teşekkür ederim.Sevgiler...
SilSözcükler anlatılınca kıymet bilip madde haline alınıyor. Dalga su götürdüyse ne yazar. Var ol ki sen limanını kaybetme
YanıtlaSilGideceği limanı bilmeyene hiçbir rüzgar fayda vermezmiş.Yeter ki limanımızı kaybetmeyelim.Ya da hangi limana gideceğimizi bilelim.Yorumunuz için teşekkür ederim.
Silya ben de bak denizin karşısında uzun uzun oturur seyreder konuşurum. demek ki dalgalar bunları sakılıyormuuş. bir dee, sabah balıktan dönen teknelerin pat pat sesleri çok hoş oluyor :)
YanıtlaSilDeniz,dalgalar,tekneler...Hepsi çok hoş şeyler çağrıştırıyor ben de.Bazen hüzün koksada.:)
SilSonra sabahın ilk ışıklarında kıyıya yanaşan bir balıkçı teknesinde bulacaktım kaybettiklerimi... Keşke bizde bulabilsek kaybettiklerimizi bir balıkçı teknesinde. ne güzel yazmışsın kalemine sağlık :)
YanıtlaSilKeşke hiç kaybetmesek... Teşekkür ederim yorumunuz için.:)
SilBalıkçı kasabasında yaşamayı bir ara çok istiyordum :))
YanıtlaSilHâlâ aynı fikirde değilsin sanırım.:)
SilÇok etkileyici
YanıtlaSilFarkına varamadığımız çok şey oluyor aslında... Teşekkür ederim yorumunuz için.:)
YanıtlaSilRuhum dinlendi okurken.... Güzel yureginize sağlık♡♡♡
YanıtlaSilSizin de güzel yorumunuza sağlık...:)
Silkaleminize sağlık, yazdıklarınızı yaşamış gibi oldum, mükemmel :)
YanıtlaSilizleyiciniz oldum, ben de bloguma beklerim, sevgilerimle :)
http://sanskapiyicalarsa.blogspot.com.tr/
Teşekkür ederim güzel yorumunuz için.En kısa zamanda ziyaretinize geleceğim.Sevgiler:)
Sil"Denize kıyısı olmayan insanları hiç sevemedim" sözünü anımsattı.O yüzden kocaman sevgiler ;)
YanıtlaSilHayatın bir yerinden deniz geçmeli insanın diye düşünüyorum.Geçmiyorsa da hayalinde bir deniz oluşturup yaşayabilmeli.Sevgiler.:)
SilAh denizlerimizin dili olsa da konuşsa. Ne iç döküşlere şahitler kimbilir... Kaleminize sağlık... Takipteyim... Sevgiler...
YanıtlaSilDenizler dile gelseler çok şey anlatırlar belki.Belki de sırrı saklamayı tercih edip sırdaş olurlar kimbilir.
SilHARİKA YAZI OLMUŞ EMEĞİNE SAĞLIK
YanıtlaSilUumutlar yine dönüp gelir bir balıkçı teknesi ile. bulunup gelirler kaybedilseler de. umut ekti kelimeler bizim de gönlümüze. teşekkür ederiz. yüreğinize sağlık...
YanıtlaSilYeterki umudumuz bol olsun.Biri tükenince biri gelsin.Umudunuzun daim olduğu zamanlar diliyorum.Yorumunuz için teşekkür ederim...
SilÇok hoş bir yazı olmuş, kalemine sağlık. :) Resimde çok yakışmış yazıya.. :))
YanıtlaSilÖzümü mavi bir dənizin sahilində sarı qumların üzərində günəşin dənizdəki yansıması ilə gözqamaşdıran bəyaz işıqları arasında hiss etdirdi mənə bu yazınız. Sirlərimizi bəzən rüzgarlara əmanət edirik, bəzən axan çaya buraxırıq, bəzən də könlümüzə gömürük. Amma ən yaxşısı köksündən çıxarıb uzaqlara yollamaq hər halda... Qələminizə sağlıq.
YanıtlaSilSırlar hep bir yerlerde paylaşılır.Su da onlardan biri...Yorumunuza sağlık...
Sil