MAHALLENİN MUHTARI

 Yeryüzünün gelin gibi süslendiği bir bahar günüydü. Yeni demlenmiş çayımdan bir bardak alıp balkona çıktım. Her zamanki köşeme oturup huzur solukladım. Yine komşu Melahat, tertemiz çamaşırlarını kapının önüne asmıştı. Mahallenin çocukları maç yaparken bir top darbesiyle çamaşır ipini yere indirdi. Bembeyaz çamaşırların üstüne damga niyetine bir de top izi yerleşti. Komşu Melahat'in geldiğini gören veletler çil yavrusu gibi dağılıverdi. Tabii Melahat'a da çamaşırlarını toplayıp yeniden yıkamak kaldı. Çocuklara söylenmesi de cabası..

Karşı binada oturan Müjgan, her sabah balkona çıkıp sıra sıra inci gibi dizilmiş çiçeklerine selam verip biraz sohbet eder. Binalar yakın olduğu için her söylediği duyulur. Kadıncağız bütün sıkıntılarını çiçeklerine anlatır. Keşke bana anlatsa da rahatlasa diye düşünmedim değil. Uzun zamandır romatizmadan kıvrandığını da bu sayede öğrendim..

Cevat Amca, dükkanını açtı. Her zamanki gibi dükkanının önünden geçenlere bereket olsun diye şeker dağıtmaya başladı. Şimdilik daha çok veresiyeciler artsa da bir gün kâr edeceği umudu hep var onda..

Sokağın köşesinde yere çömelmiş iki çocuksa misket oynarken kendilerinden geçmiş gibiydi. İçlerinden birinin annesinin yürek hoplatan sesiyle oyunlarından bir anda uyandılar. Meğer annesi yemeğe çağırıyordu çocuğunu. Oyunun en güzel yerinde tam misket kazanmaya başlamışken çağrılmak pek de hoşuna gitmedi ufaklığın. İçinden söylense de evine gitti. Yoksa annesi o tiz sesiyle mahalleyi inletecekti..

Mahallenin sütçüsü her zamanki narasını ata ata sokağı arşınlıyor. Kap sarkıttım aşağıya. Beş kilo süt aldım. Birazıyla yoğurt mayalar, kalanıyla da sütlaç yaparım diye düşündüm. Sütü ocağa koyup hemen yerime oturdum. Mahallenin muhtarı gibiyim. Seyre kaldığım yerden devam ediyorum..

Bir anda polis arabaları kuşattı mahalleyi. Arnavut Cemal'i götürüyorlar emniyete. Yine hırsızlık mı yapmış dedikoduları eşliğinde. İyi çocuktur aslında Cemal. Söylenenler gerçek mi, iftira mı hâlâ çözemedim..

Alt komşu, yine efkarlanmış anlaşılan. Açmış Müslüm Baba'yı. Bir yandan balkon yıkıyor bir yandan derin bir ah çekiyor. Bizimde kulaklarımızın pası siliniyor tabii..

Sonra bir yerden bir koku geliyor. Sanırım bu kaynadıkça çoşan, daha fazla dayanamayıp taşan, ocağın üstünde beyaz göl yapan sütümün kokusu. Şimdilik ben gider, mahalleliyse hayatına kaldığı yerden devam eder...