GRAPON KAĞITLARI | DİDEM MADAK

 Şiir düşer pencereme geceleri.
Ya da perçemine düşlerin.
Şiir düşer gölgesine, altında büyüdüğüm ağacın.
Şiir düşer yangınların orta yerine.
Şiir düşer dillerden gönüllere.

Bu gece de Didem Madak konuk oldu bizim eve.

Şimdi de size doğru yola çıktı geliyor misafirimiz. Ağırlamak isteyenler kapıyı aralasın :)

Pollyanna'ya mektuplar şiirinde der ki;

Pollyanna,
Sana göre insan
Profiterol yer gibi yaşamalı
Bir çamur deryasının içinde
Küçük beyaz mutluluk topları yakalamalı

Buğu şiirindeyse;

Ölü mavi bir kelebeğim
Kuruttum kanatlarımı
Mavi bir bilyenin göbeğini öptüm
Her dehlize girdim, her sırra erdim
Çocuklar gibi ölmeyi bilmeden öldüm.

Hayat, ucuz ağlayan çocuk resmi
Zaman mavi yün bir kazaktı sanki

Annemle ilgili şeyler diye dokununca kalemine;

Yaşasaydın, hayatının ortasınaGüller yığan bir adam olsun isterdim babam.Sen bir çocuk romanı annesi ol isterdim.Ölü mısır tarlaları hoşuma gidiyorduVe kalbimde çıngıraklı yılan sürüleriDiye başlayan bir çocuk romanındaŞalına sarılırdım toprağa sarılır gibiErken öleceğini biliyordum bana bırakmak için o acımasız ölü anne sesini

Bunlar kitabın içindekilerden alıntılar.
Peki ya dışındakiler nasıl? Arka kapağında şöyle seslenmiş Madak:

Bu kitapta yer alan şahıs ve mekanların gerçekle alakaları tamdır. Kahramanları hep yanlış ata oynayanlardır. Kediler, kadınlar, muhabbet kuşları, gözyaşları...Hepsi sahiden vardır ve bir dönem yaşamışlardır. Şiirden hazetmeyenler, Grapon kağıtlarını yılbaşı ve diğer ehemmiyetli günlerde evi süslemek için kullanabilirler ya da bir ruh çağırma seansında, inatçı ruhlara seslenen uyduruk şarkılar olarak mırıldanabilirler.

Böyle seslenmiş şair okuyucularına. Didem Madak'ın şiirleri kendi yaşamından kesitler sunuyor insana. O yüzden önce yazarın hayatını okursanız ne demek istediğimi daha iyi anlamış  olacaksınız. Özellikle annesiyle ilgili olan kesit beni çok etkilemişti.

Şimdilik benden bu kadar. Şiirsiz, sevgisiz, umutsuz kalmayın.:)