MOMO | MICHAEL ENDE

 Momo, karşısındakileri aptal insanların bile aklına parlak düşünceler getirecek şekilde dinlerdi. Momo'nun yanında oynanan oyunlar başka hiçbir yerde oynanamazdı.

Yaşanılan gün içinde çok büyük bir sır vardır; bu büyük sır, zamandır.

Onu ölçmek için saatler ve takvimler yapılmıştır; ama bunlar hiçbir şey ifade etmez. Herkes çok iyi bilir ki bazen bir saatlik süre insana ömür kadar uzun gelirken, bazen de göz açıp kapayıncaya kadar geçip gider. Çünkü zaman yaşamın kendisidir ve yaşamın yeri yürektir..

Bu gerçeği  hiç kimse "Duman Adamlar"dan daha iyi bilemezdi. Bir saatlik, bir dakikalık hatta bir saniyelik yaşamın değerini hiç kimse onlar kadar iyi ölçemezdi. İnsanların zamanı üzerine planlar kuruyorlar: ince hesaplarla hazırlanmış planlar.

Yaptıklarından kimsenin haberdar olmaması onlar için çok önemliydi. Büyük kentte yerleşip halkın arasına karışırken hiç dikkat çekmemişlerdi. Hiç kimse farkına bile varmadan adım adım ilerliyor ve insanlara egemen oluyorlardı.

Zamanınızı çalıyorlar sevgili dostlar, kendi istekleri uğruna sizi kandırıyor ve zamanınızı çalıyorlar... Ama Momo ve çocuklar sizi uyarıyor. Ey insanlık dinle ve anla!... On ikiye beş kaldı... Aç gözünü, tetikte ol! Hırsız çaldı zamanı.  Okuyun ve anlayın, zamanınızı çalıyorlar.

Böyle seslenmiş arka kapağından yazar. Kitabın dili akıcı, keyifle okunacak cinsten. Zaman zaman kendinizi kahramanların yerine koyabiliyorsunuz. İçerisinde güzel mesajlar barındırıyor. Burası Hayal Kahvesi de tavsiye ediyor.

Herkese keyifli okumalar diliyorum. Gelelim sayfalar arası gezintiye:

Nasıl gözlerimiz görmeye kulaklarınız duymaya yarıyorsa insanın yüreği de zamanı algılamaya yarar. Kör bir insan için gökkuşağının renkleri ve sağır bir insan için kuş sesleri nasıl boşunaysa bütün bir yürekle algılanmayan zaman da öyle boşa gider, kaybolur. Ama ne yazık ki düzgün çarpmasını bildiği halde kör ve sağır olan nice yürekler vardır.

Zamanlarını nasıl kullanacaklarını insanlar kendileri karar verirler, zamanlarını korumak da onlara düşer. Ben yalnız paylaştırma yapabilirim.

Zaman tasarrufu edeyim derken aslında başka şeylerden tasarruf ettiğinin kimse farkında değildi. Yaşamlarının gittikçe daha zavallı, daha tekdüze ve daha soğuk geçtiğini kavramak istemiyorlardı. Bu  gerçeği sadece çocuklar ta yüreklerinde hissettiler. Çünkü artık kimsenin onlara ayıracak zamanı yoktu.

Oysa zaman yaşamın kendisiydi ve yaşamın yeri yürekti. İnsanlar zamandan tasarruf ettikçe zaman azalıyordu.

Şimdilik benden bu kadar. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere hoşçakalın ama kitapsız kalmayın. :)