Kervandan biri daha göçtü bugün. Öyle sessiz-sedasız. Zaten dünyada var iken de konuşamadığı için sessiz yaşardı. Ölümü de sessiz oldu yaşamı gibi. Adını bile bilmezdim aslında. Onu da bugün okunan saladan öğrendim..
Konduk-göçtük misali yaşarken dünyada birileri giderken usulca, yerlerine bir başkaları geliyor. Ve hayat kaldığı yerden devam ediyor..
Yan binada oturan komşum Sare Teyze bugün yok aramızda. İbrahim Amca hayat arkadaşını, yoldaşını kaybetti sessizce. Gözlerde, gönüllerde hüzün... Sessiz ağlamalara karışan çığlıklar var bugün.
Ateş düştüğü yeri yakarmış besbelli. Bugün bir kez daha tescillendi. Zaten hastaydı deyip neden buluyoruz çoğu kez. Herkes bir gün ölecek diye teselli ediyoruz kendimizi. Ama teskin olmuyor insan. Kolay olmuyor, sadece alışıyor onsuz yaşamaya. Sabah kahvaltısını yaparken çayını yalnız yudumluyor, gün bitimine doğru bütün günün yorgunluğunu alacak yorgunluk kahvesi yapacak bir el olmuyor. Akşam yedi haberlerinde memleket birlikte kurtulmuyor artık. Ya da pembe dizileri izlerken renkli tabaklarda meyve partisi yapmıyor kimse.
Yürek ise bir yangın yeri... Hiçbir suyun söndüremediği. Ah be Sare Teyze ne vardı ölecek sanki diye içimden geçirirken kendi kendimi dürterken buluyorum birden. "Tövbe de kız" diyorum içimden. Hayat devam ediyor kaldığı yerden...
Amin... Ateş düştüğü yeri yakmakla kalmayıp kavuruyor. Sabır göstermekten başka çare kalmıyor.
YanıtlaSilHayat devam ediyor ,Dunyaya gelen buyur, Devletin isi yurur....gibilerden bos laflar.Hic bir sey eskisi gibi olmaz. Gecemedigin bir cam kapi ardinda kalir sevdiklerin yasamayan hayatlariyla.Gozun oradadir ama ne onlar gelir ne sen ulasabilirsin.
YanıtlaSilElbette eskisi gibi olmuyor,bir yanı hep eksik kalıyor insanın...
SilNur içinde yatsın inşallah. Umalım ki çok güzel bir hayata geçiş yapmış olsun ve orada huzur bulsun Sare teyze.
YanıtlaSilBen de öyle umut ediyorum...
Silardında bıraktıklarına sabırlar diliyorum.
YanıtlaSilTeşekkür ederiz...
SilAllah rahmet eylesin, ismi de ne kadar güzelmiş.
YanıtlaSilAmin... Evet,ismi güzeldi.
SilYaşamın başlayıp bitişi ne kadar doğal görülse de evet, bir alışılmışlık var. Alışmış olanları yakıyor ateş. Oysa düşününce kaç nesil doğdu ve göçtü bu dünyadan diyoruz kendi kendimize. Sıramız gelince biz de aynı yolun yolcusu olacağız. Yine de bütün bunlar soğutmuyor içimizi. En azından bir süreliğine...
YanıtlaSilAynı yolun yolcusuyuz hepimiz... Can dediklerinin yangını alışmanın önüne geçiyor bir süre.
SilAllah rahmet eylesin. Bu sıralar çok fazla ölüm haberi alıyorum, ne kadar doğaal bir şeyy olsa da ister istemez de içimde bir keder, bir boşluk hissediyorum hayata karşı...
YanıtlaSilAmin...Ölüm doğal bir süreç olsa da insanı acıtan bir tarafı var...
SilOlumlu yönden söylenebileceği tek şey var, o da 'kurtulmak'. Allah rahmet eylesin. Böyle haberleri duyup farklı duygular içime geliyor. Acaba öldükten sonra biz ne göreceğiz? Orası Dünya ya da herhangi bir gezegen değil. Çok farklı. Dünya'da gördüğümüz dağlardan, denizlerden daha farklı şeyler göreceğiz belki de. Eminim, Sare teyze şimdi daha huzurludur.
YanıtlaSilUmarım hepimiz iyi şeyler görürüz sonrasında. Sare Teyze'nin huzur içinde olmasını diliyorum...
SilAllah rahmet eylesin. Ne kadar doğal bir olay da olsa kabul etmek çok zor oluyor
YanıtlaSilAmin... Acı veren olayları kabullenmek zor oluyor.
SilAllah rahmet eylesin mekanı cennet olsun.
YanıtlaSilHer ölüm bir silkiniştir. Karamsarlığa kapılmak değil yeni bir sayfa açmak için dürtülmektir. Farkındalık penceresidir. Allahtan rahmet diliyorum Sare teyzeye yakınlarına ve sizlere de sabır dolu sağlıklı bir hayat dilerim.
YanıtlaSilFarkındalık penceresi olarak görmek çok güzel. Teşekkür ederiz...
SilSare Teyze nin tanimadigi bilmedigi insanlar onun icin Allah tan rahmet diledi.Hic aklina gelir miydi yasarken?
YanıtlaSilGelmezdi elbet...
Sil