21 Şubat 2021 Pazar

DONDURULMUŞ GÜLÜCÜKLER

Çocukluk fotoğrafınıza gülerek, gençliğinize ah çekerek, yaşlılığınıza herşeyi kabullenerek bakarsınız demiş adamın biri. 

Fotoğraflarınız sizden sonra çok yaşamaz. Bunu bile bile geçmişin biricik belgesi gibi taşır durursunuz. Zaman onları sarartır, sizi değiştirir. "Hangi resmime baksam ben değilim" dersiniz bir gün. 

Ve zaman sizi alır götürür dünyadan. Fotoğraflar, onlardan kalan gülümsemeler dünyanın küçük süsleri olarak gelir arkanızdan. Yaşamın tuzu, biberi gibi...

( Yıllar önce bir albümün kapağına not düşmüşüm bu yazıyı. Albüm karıştırırken görüp paylaşayım dedim.:)


9 yorum:

  1. Şairin dediği gibi;
    Hangi resmime baksam, bu adam ben değilim!
    Fotoğraflara baktıkça fark ediyoruz ne kadar değiştiğimizi?

    YanıtlaSil
  2. Ne de güzel yazmışsınız hem.. Baktığımız o fotoğraflardaki bizler bence kesinlikle aynı bizler değiliz..

    YanıtlaSil
  3. Güzel bir notmuş. Yalnız çocukluk resimlerime de bakamiyorum artık, üzülüyorum resmen.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Üzülmeyin onlara bakarken. Zira onlar en masum biriktirdiğimiz anılar... Bir parça çocuk kalabilsek ne güzel olur.

      Sil
  4. Çok teşekkür ederim.Evet güzel anılar birikiyor albümlerde. Aralarında gezmek keyifli:)

    YanıtlaSil
  5. fotiler de notun da duygulu ve tatlııı :)

    YanıtlaSil
  6. Çok doğru, çok anlamlı, çok da hüzünlü...

    YanıtlaSil