23 Şubat 2021 Salı

KELİME OYUNU 12

(Saygın, sakin, güvence, çaresiz, sade)

Gülendam sokağı sakinlerinden Hulusi Bey kendi halinde yaşayan yetmişlik bir delikanlıdır. Eşi Müzeyyen Hanım ise saygın bir aileden geldiğini fırsat buldukça dile getiren, beni kimler istedi de gitmedim. Tek güvencesi üç kuruşluk emekli maaşı olan Tamburi Hulusi Bey'e vardım vara vara diyen biraz aksi gibi görünse de tonton bir yetmişlik genç kızdır. 

Hâlâ utanınca al al olan yanakları onun gençliğine güzellik katmaktadır. Hulusi Bey eşinin nazlanmalarına o kadar alışmıştır ki fazla naz aşık usandırır sözü onlara pek uğramaz. Bakmayın Müzeyyen Hanım'ın laf sokmalarına. O da eşini öyle çok sever ki onu kendinden bile kıskanır.

Tek eğlenceleriyse akşamüstü arka bahçede Hulusi Bey'in tambur şölenidir. Tabii onun tamburuna eşlik eden bülbül ses Müzeyyen Hanım'ın ta kendisidir. Tek katlı, iğde kokulu bahçelerinde şatafattan uzak sade bir hayatın koynunda huzur soluklayan bu ikiliyi ölüm ayıracaktır ancak. Nitekim öyle de olur.

Hulusi Bey o sabah erkenden kalkar. Niyeti biricik eşine kahvaltı hazırlayıp sürpriz yapmaktır. Çayı koyar ocağa. O ağır ağır demlenirken  kahvaltılıkları çıkartır dolaptan. İtinayla masaya yerleştirir. Bahçeden iğde dalı koparıp masanın ortasındaki vazoya koyar. Omleti de hazırlayınca " iğde kokusu eşliğindeki kahvaltıyı Müzeyyen Hanım çok sevecek" diyerek heyecanla eşinin yanına gider. 

Başucuna oturur. En tatlı sesiyle seslenir sevdiceğine. Ama cevap gelmez. Eline dokunduğunda buz gibi olduğunu görür. Sarsmaya başlar Müzeyyen Hanım'ı. Ama tepki yoktur. Kalbini dinlediğinde atmadığını fark edince dünyası başına yıkılır. Hayatında çaresizliğin ne demek olduğunu o zaman anlar. Kabullenemez bunu. Hemen yanına uzanır eşinin. Bir daha Müzeyyen'in ona eşlik etmeyecek olması onu öylesine etkiler ki yaşlı kalbi daha fazla dayanamaz. Son nefesini eşinin yanında verir. Ölüm bile sadece bir kaç dakikalığına ayırabilmiştir onları. Geride kaldı tüm güzel anıları.  Birlikte okundu selaları birlikte yapıldı vedaları.

 

18 yorum:

  1. Çok hazin, çok duygu dolu bir hikayeydi. Kelimeleri çok güzel işlemişsin. Yüreğine sağlık.

    YanıtlaSil
  2. oyyy vardır de mi yaa herhalde böyle çiftler, böyle yaşayıp böyle ölen :)

    YanıtlaSil
  3. Aslında bir temennidir bu ancak çoğu kişi gerçekleştiremez. Kaleminize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, öyle... Biz temenni edenlerdeniz. Teşekkür ederim.

      Sil
  4. Ömürlük denilen aşk, bu olmalı.

    YanıtlaSil
  5. Çok keyifle, duygulanarak, düşünerek okudum. Nesli tükenmiş, yaşama can katmış insanlar.
    Hep düşünürüm, toplumun kine, öfkeye, düşmanlığa değil, sevgiye, nezakete, vefaya ihtiyacı var. ilk yorumum kaydı, hiç üşenmeden ikinciyi yazdım.
    Sevgiyle yaşanacak günlere...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim.
      Ah ki ne çok ihtiyacımız var sevmeye,sevilmeye,samimiyete,vefaya ve daha nicelerine.
      Sevgiyle yaşanacak günlere...

      Sil
  6. bu öykü kalbime dokundu, harika olmuş teşekkürler.

    YanıtlaSil
  7. Kalbe dokunan doğal bir hikaye...

    YanıtlaSil
  8. Hocam yine konuşturmuşsunuz kaleminizi. Çok dokunaklı. Elinize sağlık.
    Kelime oyunu 15 te sizin öykünüzü okumayı çok isterim. Sevgiler,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Kelime oyunu 15'e yetişmeyi çok isterim. Sevgiler...

      Sil
  9. Ah nerede bu temiz, bu güzel sevgiler, insanlar. Ne güzel yazmışsınız

    YanıtlaSil
  10. Çok güzeldi gerçekten, hazin ama etkileyici, elinize sağlık:)

    YanıtlaSil
  11. iyi haftasonlarıııı :)

    YanıtlaSil