BUGÜN BAYRAM

 Birkaç gün önceden başlardı telaşı. Bayramlık alınan kıyafetler başucunda görücüye çıkar herkese gösterilirdi. Bazen de dayanamayıp giyilir gösteri bile yapılırdı. Hele bayram şekerlerinin tadına doyum olmaz, yedikçe daha çok yemek gelirdi insanın içinden. Dişlerin çürüyeceği korkusu olmasa daha da çok yenirdi ki Allah'tan diş çürümesi ile korkutmuşlar bizi..

Bayram sabahı erkenden kalkılır, kalkılmazsa komşu kızı Züleyha tarafından itina ile uyandırılırdı. O da olmasa bayramların enfes kahvaltısını kaçırmış olurdum. Neyse ki Züleyha'nın sayesinde midem de bayram ediyor. Kahvaltı faslından sonra bayramlaşma durağına uğrar eller itina ile öpülüp alınla birleştirilirdi. Hazır olda bekleyen büyüklerden alınan bayram harçlıkları ise çocukluk sevinciyle birleşip hemen harcama peşine düşülürdü.

Bir de  komşu anneannemiz vardı: Fatma Teyze. Bizi kendi torunlarından ayırmaz bol bol şımartırdı. Önceden hazırladığı kenarları oyalı mendilleri üçgen katlayıp tepsiye yerleştirir gelen çocuklara ikram ederdi bayram çikolatalarıyla birlikte. Bu bayram onu hatırladım yine. Hayırla yad ettim ne iyi insandı diye. 

Komşu gezmeleri, akraba ziyaretleri, şeker toplama yarışmaları bitince soluğu mahalledeki lunaparkta alır gönlümüzce eğlenirdik. Pamuk şekeri yerken yüzümüz görünmez, haşlanmış mısırla kendimizden geçerdik. Dönme dolabın en tepesindeyken bulutlara değeceğimizi sanıp elimizi uzatır gülmekten yerlere yatardık. Yıllar geçse de değişmedi bizdeki bayram telaşları. Aman bu bayram da tüketmeyelim bu heyecanları, umutları. Tükettiğimiz tek şey bayram şekerleri olsun. Fazlasının dişleri çürüteceği de unutulmasın tabii. :)