23 Nisan 2017 Pazar

BİR PAKET SEVGİ

Ağaçların gelin gibi süslendiği, doğanın en güzel renklere büründüğü, yeşilin her yeri kuşattığı bir bahar günüydü. Rengarenk çiçekler, cıvıldaşan kuşlar, yemyeşil ağaçlar insanı mutlu etmeye yetiyordu.

Nesrin de çayırlardan topladığı papatyalardan taç yapmıştı. Bu tacı akşam işten gelecek olan gönlünün kralı babasının başına takacaktı. Heyecanla annesinin yanına gitti.
- Anneciğim, babam hediyemi beğenir mi? diye sordu.
- Aaa... Neden beğenmesin? Elinin emeğiyle hazırlanmış bir taç bu. Çok güzel olmuş. Baban mutlaka beğenir. Sadece babana değil, arkadaşlarımıza, komşularımıza, dostlarımıza da ufak tefek hediyeler vererek onları da mutlu edebiliriz, değil mi kızım?
- Evet anneciğim çok haklısın. Ben de yarın sıra arkadaşım Sevgi'ye bir hediye hazırlayıp vereceğim. O da mutlu olsun. O mutlu olunca ben de çok mutlu olurum.
- İnsan başkalarını mutlu ettiği zaman mutlu olur kızım. Eğer sadece kendimizi düşünürsek hata etmiş oluruz. Arkadaşına hediye hazırlaman çok güzel. Eminim o da çok sevinecektir. Tıpkı babanın akşam sevineceği gibi.

Akşam işten eve gelen babasını karşılayan Nesrin babasına sarılıp öptükten sonra;
- Sana bir sürprizim var, babacığım, dedi. Babası da;
- Ne sürprizi bu? Çok merak ettim. Neymiş sürprizin bakayım? dedi.

Nesrin odasına gitti. Sonra da elinde papatyadan yaptığı taçla geri geldi. Bu tacı evimizin kralı babama hediye etmek istiyorum diyerek babasının başına tacı taktı. Hepsi birden gülüşmeye başladı. Babası da ona sarılıp alnından öptü.
- Bunu sen mi yaptın? Çok güzel olmuş.. deyince Nesrin başını salladı.
Babası tatlı kızına teşekkür etti;
- Hayatımda aldığım en güzel hediyelerden biriydi, dedi. Nesrin de babasını mutlu ettiği için çok mutlu olmuştu.

Sonra arkadaşının hediyesini hazırlamak için anne ve babasından izin isteyip odasına çekildi. Sevgi'nin almak istediği bir kitap vardı. Nesrin bunu bildiği için o kitabı satın almıştı. Kitabı çok güzel bir şekilde paketledi. Üzerine sevgi, dostluk mesajı veren sözler yazdı. Her şey hazırdı. Hediyeyi vermek için sabırsızlanıyordu. Ertesi gün arkadaşı Sevgi'nin yanına gitti. Biraz sohbet ettiler. Sonra Nesrin çantasından çıkardığı hediye paketini arkadaşına uzattı. Sevgi çok şaşırdı.
- Bu nedir, Nesrin? diye sordu.
- Hediyeee..
- İyi ama bayram değil seyran değil, ne hediyesi bu?
- Sana hediye vermek geldi içimden. Bunun  için özel bir güne gerek yok ki. Umarım hediyeni beğenirsin.. diye ekledi.

Sevgi gülümseyip arkadaşına teşekkür etti. Sonra da hediye paketini açmaya başladı. İçinden almayı çok istediği kitap çıkınca hem çok şaşırdı hem de çok sevindi. Arkadaşının çok ince düşünceli olduğunu farketmiş, çok duygulanmıştı.

Nesrin'e sımsıkı sarıldı. İkisinin de yüzüne mutlu olmanın ve mutlu etmenin yansıması olan kocaman birer tebessüm yayıldı..

Gökten üç elma düşmüş: Biri bu hikayeyi yazanın, biri okuyanın, biri de Nesrin'in başına. Afiyet olsun...

---
Bu hikayeyi bugünün anısına önce minik kızım Nesrin'e sonra da tüm çocuklara armağan ediyorum. Tabii içindeki çocuğu öldürmeyenlere de  :)

19 yorum:

  1. İyi bayramlar o zaman bizlerede 😁 kızınında bayramini kutluyorum kocamanda öpüyorum 😘 hikayede cok güzel olms

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim.İyi bayramlar:)Ben de prensesini öpüyorum.

      Sil
  2. Ne güzel bir hikaye bu. Keşke herkes bu mutluluk kaynağının farkında olsa ve ona göre davransa.

    YanıtlaSil
  3. Çocuklar ne kadar ince, naif, düşüncelidirler değil mi?
    Çok güzel aktarılmış.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. En güzelini hep onlar düşünür aslında.Sevgiler...:)

      Sil
  4. Nesrin' in bayramını kutluyor gözlerindenöpüyorum. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ediyoruz. O da ellerinizden öper:)

      Sil
  5. Belki ileride çocuk hikayeleri yazarsınız. Nesrin'in babasına da kocaman bir aferin, papatya kızlara takılır, dememiş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, çocuk hikayesi arada yazıyorum ama daha çok geliştirmek istiyorum.Papatya kızlara takılır deseydi hayallerini çalmış olurdu Nesrin'in.Gerçekten aferini hak ediyor.:)

      Sil
  6. çok güzel öyküydüüüüü şimdi düşen elmalarla kurabiye yap da bize tarifini veeer :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim.Elmalı kurabiyeyi de çok severim.Ama tarif konusunda seni daha iyi gördüm. Belki tarifi senden alırım.:)

      Sil
  7. Çok beğendim:)) Gerçekten de başkalarına hediye verince insan çok mutlu oluyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Karşındakinin yüzündeki mutluluğu görünce mutlu oluyor insan.:)

      Sil
  8. Çok güzel bir öykü gerçekten. Çok beğendim :) Blogunu yeni keşfettim bu arada canım. Takibe aldım hemen. Çünkü yazılarını çok beğendim. İlgini çekerse benim bloguma da beklerim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim.En kısa zamanda bloğunuza ziyarete geleceğim.:)

      Sil
  9. Hediye almak ve vermek beni hep mutlu etmiştir.Hele sevdiğim birinden gelmişse dünyalara bedel olabiliyor.

    YanıtlaSil
  10. İyilik mutluluk ve tebessüm kadar bulaşıcı şey görmedim bende. Kim ne derse desin; yumuşak sertten hep güçlü olacak:) Umut kattınız teşekkür ederiz ... sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım hep dediğiniz gibi yumuşak sertten hep daha güçlü olur.Sevgiler:)

      Sil