NE DEMELİ?

 Bazen öylece yağmalı usul usul.. Huzur soluklayabilmek için. Hafiften üşümeli insan. Yorgan örtmeden beklemeli. Belki biraz titrerken sıcaklığın ne demek olduğunu hissetmeli.

Kayıp giderken ellerimizden zaman; akrep ve yelkovanın kıymetini bilmeli. Gökyüzü hala maviyken doyasıya bakmalı ki bir daha göremeyince farkına varabilmeli.

Kar taneleri yağarken yeryüzüne usulca dokunabilmeli birer birer insanların yüreğine. Soğuğa ateş, sıcağa su olabilmeli. Bazense ağacın gölgesinden vazgeçebilmeli. Yalnızca sevmeli. Sevince bütün kapıların açılacağını bilmeli insan. En katı kalpleri bile yumuşatabileceğini hissetmeli. Ve asla vazgeçmemeli.

Üşüyen bir çocuğun ellerini avuçlarının arasına alıp ısıtabilmeli insan. Küçük bir köpeğe su uzatabilmeli. Omuzlara değil yüreklere dokunabilmeli. Her dokunulan yürekten huzur soluklayabilmeli. En ufak bir sıkıntıda alıp başını gitmek yerine bulunduğu yerde mücadele etmeli. Ve asla pes etmemeli.

Büyüdükçe kirlenen bir dünyada su her şeyi temizler misali arınabilmeli insan. Olabilecek güzel şeyleri düşünüp yoluna taşlar koymak yerine yoldaki taşları temizlemeli. Sonra o yollarda gidebileceği kadar gitmeli ardında bıraktıklarına hayıflanmadan...