HAYAL - DİLEK - ZAMBAK - DİYAR - ÖZGÜRLÜK
Bir varmış bir yokmuş. Bir garip kuş diyar diyar dolaşıp yorulmuş. Sonra bir ağaca konmuş. Bu bir dilek ağacıymış. Hemen dileğini dilemiş. En büyük dileği ailesiyle birlikte yaşayacağı büyük bir evmiş. Ağacın dalında tünerken hayallere dalmış..
Ailesiyle kocaman bir evin hayalini kurarken onu bu hayalinden burnuna gelen bir koku uyandırmış. Şöyle ciğerleri bayram edercesine çekmiş kokuyu içine. Bu bir zambak kokusuymuş. En sevdiğim koku diyerek kokunun kaynağını aramış gözleri. Az ötedeki mor ve beyaz zambaklara gözü ilişmiş. Hızlıca oraya gitmek için kanat çırpmış.
Sonra tam gagasını eğmiş zambakları koklayacakmış ki bir çocuk onu yakalamış. Çocuğa "bırak beni" dese de dinletememiş. Çocuk onu almış evine götürmüş. Burası senin yeni evin diyerek kafese koymuş. Kocaman altın yaldızlı bir kafesin içinde sırma işlemeli yorganın altındaymış ama mutlu değilmiş minik kuş. Özgürlük meğer ne büyük nimetmiş onu anlamış. Sevdiklerin yanında olmayınca her şey çok anlamsızmış.
Çok üzülmüş minik kuş. Üzüntüden hastalanmış. Hiç uçma girişiminde bulunmuyor, sesini çıkarmıyormuş. Çocuk annesine anlatmış durumu. Annesi kuşa doğru eğildiğinde minik kuşla göz göze gelmiş. O an anlamış minik kuşun hasret çektiğini. Sonra kendi yavrusuna dönüp "bak yavrum sen benim yavrumsun. Senden ayrı kalsam seni çok özler,acı çekerdim. Bu minik kuşun annesi de onu özlüyordur. O da annesini özlemiş olmalı. Onu tekrar özgür bıraksak ailesine kavuşsa ne güzel olurdu" demiş.
Küçük çocuk yerinden kalkıp pencereye doğru gitmiş. Pencereyi ardına kadar açmış. Sonra altın kafesin kapısını da açıp "hadi minik kuş çık dışarı kanat çırp özgürlüğe" demiş. Minik kuş pır diye uçuvermiş zambak kokulu diyarlara, ailesinin yanına. Uçarken de şarkı söylemeyi ihmal etmemiş.
Bu hikayeyi okuyunca yakın zamanda ölen kuşumuz aklıma geldi. Yolda yaralı bulmuştuk ama iyileşemedi malesef. Acaba biz mi bir şey yaptık şüphesi de çok kötü. O yüzden sizin hikayenizde kuşun en sonunda özgür kalıp ailesine uçmasına sevindim. Ellerinize sağlık. :)
YanıtlaSilSizin kuşun sonu kötü olmuş,insan ister istemez kendini sorguluyor. Teşekkür ederim.:)
SilCidden çocuk dediğin merhametli olmalı.
YanıtlaSilMinik kuş şarkısı geldi aklıma
:)
Yazarken bir yandan da minik kuş şarkısını mırıldanıyordum.:)
SilElinize sağlık, özgürlük gibisi yok tabii.
YanıtlaSilTeşekkür ederim, evet öyle...
Siloleeey gelcam yarın okumayaa, şimdi koydum linkini yorumlaraa yazımdaki, bu hafta 20 kişi olduuk :)
YanıtlaSilHer hafta gittikçe artıyoruz,ne güzel.:) Her zaman gel, beklerim.:)
SilÖzgürlük en çok kuşlara mı yakışıyor yoksa! 🙂 Kuşları özgür kılan kaleminiz hep var olsun.
YanıtlaSilEvet en çok onlara yakışıyor gibime geliyor.:) Çok teşekkür ederim güzel temenniniz için...
SilNe tatlı bir hikaye:) Nasıl bir oyun bu? O kelimelerden hikaye mi yazıyorsunuz? Ben de oynamak isterim!
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.:) Çarşambadan çarşambaya her hafta belirlenen beş kelimeden öyküler, şiirler yazılıyor. Keyifli bir oyun bu. Sizi de okumak keyifli olur. Ayrıntılı bilgi için Deeptone arkadaşımıza müracaat edebilirsiniz.:)
Silnefis bu öykü yaa. anlamlı daa. aferin çocuğa, kuş da biricik amaa, dilek ağacı da ne güzel buluştu :) minnoş öykü olmuuuş :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim,beğenmene sevindim.:)
Silpaylaşım için teşekkürkler, bende beklerim sizi.
YanıtlaSilEn kısa zamanda ziyaret edeceğim...
SilÇok güzel bir hikaye olmuş, özgürlük gerçekten çok önemli teşekkürler Ebemkuşağı.
YanıtlaSilRica ederim, mutlu yıllar..:)
SilÖzgürlük ne kadar güzel birşey..gönlüne kalemine sağlık canım benim sevgiler...
YanıtlaSilEvet öyle... Teşekkür ederim. Sevgiler:)
Sil