Özledim; sesini duyduğum karşı komşum Melahat Teyze'nin gözlerindeki sevgiyi görmeyi. Boncuk boncuk gözlerini, yaşamın derin izlerini taşıyan çizgilerini seyretmeyi özledim. Sahi Melahat Teyze'nin alnındaki kırışıklıklar çoğaldı mı, acaba? O boncuk gözleri yine aynı sıcaklıkla bakıyor mu?
Vızır vızır hareket eden arabaları, bisikletli çocukları, tıklım tıklım otobüslere doluşmaya çalışan insanları, mahallenin yumurcaklarını görmeyi isterdim elbet. Şimdi koyu bir karanlıktayım. Her yer gece sanki. Güneşe hasret gözlerim var. Tek bir renk hakim her yerde. Peki ya sizler ne alemdesiniz?
Her sabah güneşin ışıkları yüzünüze vurduğunda ne hissediyorsunuz? Pencereden bakarken ağaçların yeşili, gökyüzünün mavisi sizde ne çağrıştırıyor?
Bir masum bakış yakalayabiliyor musunuz mahallenin afacan çocuklarında? Sevgiyle bakabiliyor mu etrafa gözleriniz?
Sahi gerçekten görüyorsunuz değil mi, onca güzelliği? Yoksa siz de benim gibi kör müsünüz?
Görmek büyük nimet fark etmek ise daha da büyük bu yüzden tefekkür çok önemlidir hatta ibadettir dinimizde Rabbim hakkıyla görmeyi nasip etsin daha gözlerimiz görebiliyor iken.
YanıtlaSilKaleminize sağlık.
Herkes bakar ama herkes göremez.O yüzden fark etmek önemli.:)
YanıtlaSilGöremiyorum.Gözler o kadar çok amacını unutup hareket ediyorlar ki artık görünen hiç birseyi göremiyorum malesef.Göremediğin duygularsa firarda.Ne diyim Allah görenlerden,olduğu gibi gösterenlerden eylesin insallah. :)
YanıtlaSilUmarım göreceğimiz zamanlarda gelir.:)
YanıtlaSilBakmak kolay görmek marifet ister... Bazen çoğu şeye sadece bakıp geçiyoruz çok doğru... Belkide önce kalbimizle gormeyi ogrenmemiz lazımdır...
YanıtlaSilÇok güzel söylemişsiniz.Kalbimizle görebilirsek belkide sorunlar hallolur.:)
YanıtlaSilBakmak ve görmek... :)
YanıtlaSilBakmakla görmek arasında ince bir çizgi var.
Silaman aman görüyoz tabii yaaa hele güneş çok çok önemli hep var ve sadık. bir de ağaçlar ve kuşların cıvıltıları yeter yaaa :)
YanıtlaSilYeter tabii:)
SilBen de senin yamaçlarında geziyorum müsterih ol. Kaybolan görme yetimiz değil, görmeye değer bulma kabiliyetimiz yani yaşama sevincimiz... yine kendimden çok şey bulduğum bana dairliklerle dolu samimi bir yazı olmuş. Bu yazılar benim teneffüsüm gibi:) teşekkürler
YanıtlaSilYaşama sevincimizi kaybetmediğimiz sürece gözlerimizde, gönüllerimizde gerçekten görebilirler.Teneffüs ihtiyacınızı karşılayabiliyorsam ne mutlu bana.Her zaman beklerim.:)
SilKaleminize sağlık, çok güzel bir yazı olmuş :) Ufak bir kahve molası vermeye geldim, iyi ki de gelmişim. Artık takipteyim ^-^
YanıtlaSilTeşekkür ederim.Hoşgelmişsiniz. Her zaman bekleriz.:)
Sil